Na een sterk eerste seizoen (met o.a. een MX Masters dagzege in München-Flughafen) keerde Kevin Wouts in 2011 opnieuw terug naar Duitsland waar hij voor Pfeil-Kawasaki uit komt. De jonge Hobokenaar schoof door van de 8ste plaats in de ADAC MX Masters eindstand naar de 5de plaats. Daarnaast kwam Kevin ook uit in het Duitse Open kampioenschap en het Duitse MX2 kampioenschap. Ook al stond hij minder in de schijnwerpers Woutkse timmerde bij onze oosterburen geduldig verder aan zijn carrière. Dat verdient een gesprekje!
Hoe kijk je terug op 2011?
Kevin Wouts: “Sportief had het nog beter gekund. Ik heb goede en slechte crossen gehad. Maar over het team en alles wat er rond gebeurt ben ik super tevreden. Ik heb mijn overgang naar Pfeil-Kawasaki nog geen moment beklaagd. De sfeer bij Pfeil is uitstekend, de motoren lop perfect en iedereen is er heel vriendelijk. In het begin van het seizoen draaide het heel goed. In de sterke ADAC MX Masters werd ik derde in Fuerstlich Drehna na Roczen en Siegl. Zowel in het Open Duits kampioenschap als in het Duits MX2 kampioenschap (DM MX2) won ik een reeks. In het Open kampioenschap (DM Open) ben ik 7de geworden, in de MX2 derde.”
Volgend seizoen begint Wouts aan zijn derde opeenvolgende Kawa-jaar. Nieuwe bijnaam: de Hulk uit Hoboken?
Jouw beste eindresultaat was op een 250, dat is vrij verrassend.
Wouts: “Ik heb me gewoon heel goed geamuseerd in de MX2. Je kan er toch veel speelser mee rijden en de KX-F 250 is een steengoede motor. Behalve de wedstrijden heb ik er ook regelmatig mee getraind en dat is goed bevallen.”
De DM kampioenschappen zijn niet zo bekend als de ADAC MX Masters hoewel ze ook een heel degelijk niveau hebben. Zeg eens wat meer over de Duitse omlopen.
Wouts: “Wel het verbaasde me heel erg dat er zoveel zanderige banen op de kalender staan! Tot juli hebben we drie vierde van de races op zachte circuits tot echte zandbakken gereden. Templiner en Wolgast zijn bijvoorbeeld heel zanderig. Maar je hebt er sowieso wel mooie omlopen ook buiten de ADAC MX Masters. Ook mijn volledige programma was mooi gevuld: 20 crossen.”
Hoe is jouw Duits?
Wouts: “(lacht) Da steht ein bischen haar auf! Nee serieus, ik doe wel mijn best om Duits te praten. Ook al is het niet perfect, ik weet dat het erg op prijs wordt gesteld. Zelf vind ik dat ook belangrijk, hoe meer talen je spreekt hoe beter. En mijn Duits is al wel veel verbeterd hoor!”
Ten opzichte van vorig jaar heb je niet zoveel vooruitgang kunnen maken als je wilde?
Wouts: “Zo zou je het kunnen stellen. Een week na de GP van Lommel hab ik een botje in mijn had gebroken, een stukje handwortelbeen, en dat deed verschrikkelijk veel pijn. Ik was vrij regelmatig tot dan, maar de eerstvolgende race heb ik echt afgezien. Ried im innkreis in Oostenrijk was gewoon een ramp. Ik moest er de pijn verbijten en ben zo goed en zo kwaad als het ging naar twee 16de plaatsen gesukkeld. Als je dan rekening houdt met mijn twee nul manches in de laatste twee race dan sta ik dicht bij Soubeyras en Schiffer die tweede en derde eindigen. Vooraan zat trouwens alles dicht bij elkaar want Günter Schmidinger, de kampioen, had maar 6 punten meer dan Soubeyras. Volgend jaar wil ik in de ADAC MX Masters resoluut voor de titel gaan.”
Dat is krasse taal!
Wouts: “Misschien wel, maar ik wéét dat het kan. Bovendien weet ik nu ook wat ik kan verwachten, zowel van de tegenstand als de circuits. Op technisch vlak heb ik bovendien vooruitgang geboekt, het ontbrak me alleen aan regelmaat. Tijdrijden op zich zal wel nooit mijn sterkstewapen worden, maar in de wedstrijden waren mijn rondetijden te vergelijken met de top-3. Ook al is mijn positie in het begin van de wedstrijd niet super, ik weet me wel naar voor te werken. Ook mijn starts zullen dus beter moeten. Knokken voor wat ik waard ben is mijn sterkste punt.”
Hoe gaat het nu met jouw hand?
Wouts: “Heel goed, ik heb er totaal geen last meer van. De dokter heeft een klein stukje bot verwijderd en nu gaat alles perfect.”
Je blijft ook volgend jaar bij Pfeil-Kawasaki?
Wouts: “Absoluut, mijn programma blijft eigenlijk hetzelfde. Ook wat betreft mijn training, ik werk al jaren met Willy Linden samen en dat loopt prima. Die man kent mij perfect! Zoals ik zei ben ik heel tevreden over Pfeil-Kawasaki en ik blijf dus waar ik ben. Alleen zou het kunnen dat ik geen punten kan scoren in het Duits MX2 kampioenschap. De Duitse bond wil dat kampioenschap afsluiten voor buitenlandse rijders. We zijn nog aan het kijken met Harald Pfeil of daar alsnog een mouw aan te passen valt. Als dat niet lukt zal ik wat meer internationale races rijden of wie weet een paar extra GP’s. Al zijn er voor GP’s natuurlijk wel centen nodig. Sowieso zal ik ook in het ONK rijden, zeker de eerste vier wedstrijden en ook Axel. Eigenlijk zou ik best het hele kampioenschap willen rijden.”
Zou je nog willen terugkeren naar de GP’s?
Wouts: “Ik zie dit inderdaad eerder als een tussenstap. Ik ben nog altijd maar 21, sportief ben ik nog altijd even ambities en ik blijf hard werken om beter te worden. Om naar de GP’s te gaan, moet je ook zorgen dat het plaatje klopt qua materiaal en dat je voldoende sponsors hebt. Dat besef ik maar al te goed. Makkelijker wordt het er niet op, mijn diel blijft wel om als GP-rijder mijn brood te verdienen.”
Zit je deze winter nog in het buitenland voor een trainingsstage?
Wouts: “Speciaal naar Spanje trekken om te trainen doe ik niet. Samen met Yves Devlaminck geef ik wel training in Frankrijk, ondertussen profiteer ik van het betere weer ginder om in goede omstandigheden te kunnen rijden.”
Geniet er van en bedankt voor het gesprek
Wouts: “Geen probleem! ik wil van de gelegenheid gebruik maken om Harald Pfeil, mijn sponsors, mijn ouders, mijn vriendin, mijn trainer en mijn supporters te bedanken.”
Credit foto’s: Pfeil-Kawasaki