Uddevalla, Sweden, 6 Juli 2014 – De vijfde ronde van het EK 250 is een feit. Brian Bogers won de vijfde verschillende winnaar van evenveel rondes om maar te zeggen dat het deelnemers rijkelijk met talent gevuld is. Voor het DIGA Racing team blijft de vloek over het Scandinavische deel van het kampioenschap aanhouden. De voorbije jaren liepen verschillende piloten van het team hier uiteenlopende blessures op en dit jaar was het, spijtig genoeg, niet anders. Voor het eerst zou Thomas Sileika in de 250cc categorie aantreden maar hij kwam hard ten val en moest met een gekneusd lichaam en een lichte hersenschudding aan de zijlijn toekijken. Jaap Corneth en Santtu Tiainen kwalificeerden zich voor de wedstrijd maar kwamen beiden in de start van de tweede reeks hard ten val. Van daar uit was het recht naar de EHBO en zat het weekend er op.
Jaap Corneth: “Ik kan moeilijk tevreden terug kijken op het weekend. In de kwalificaties klokte ik een 18de tijd, wat toch al beter was dan de vorige wedstrijden. Ik nam een redelijke start in de herkansingen maar werd in de bocht naar buiten gedrongen. Ik kon toch nog terugkomen van een 13de naar een 8ste plaats, voldoende om me te plaatsen voor de wedstrijd.
In de eerste race mocht ik als 38ste een plaats aan het start hekken kiezen en geraakte door de eerste ronde als 23ste. Ik had een ronde of drie het goede ritme maar even later begonnen ze me voorbij te rijden. Ik geraakte wat gefrustreerd en begon kleine foutjes te maken waardoor ik wat plaatsen kwijt speelde.De snelheid was er gewoon niet voldoende.
Ik was er Zondag echt op gebrand om het beter te doen maar in de start werd ik door een andere rijder geraakt. De scherpe punten van zijn voetsteun gingen dwars door mijn laars en sneden een stuk van m’n middelste teen af. In de EHBO hebben ze me dan een inspuiting gegeven en de teen zo goed mogelijk opgelapt. Het is nu afwachten hoe de hechtingen dicht groeien en dan zal ik van de dokter wel te horen krijgen of ik kan proberen m’n laars aan te doen en in Finland te proberen rijden. Ik hoop dat ik er bij zal zijn maar het hangt allemaal wat van de dokter af.”
Santtu Tiainen: “Het was wederom een ontgoochelend weekend voor me. Ik had verwacht om me met de top te kunnen meten maar dat viel dus tegen. In de eerste reeks kon ik een andere gevallen piloot niet meer ontwijken en ging zo zelf ook tegen de vlakte. Er reed iemand over m’n been maar dat viel gelukkig nog mee. Spijtig dat ik daardoor zo veel tijd verloor want m’n ronde tijden waren wel redelijk goed en ik had een goed ritme te pakken maar was te ver achter om punten te scoren.
In de tweede reeks was ik in dezelfde crash betrokken als Jaap. In de kleine jump na de start landde ik op een motor van een gevallen piloot en werd van het parkoers gelanceerd tegen de houten paal van de sproei installatie. Ik kreeg een flinke klap op de rug maar gelukkig is er buiten de spieren niet veel ernstigs aan de hand.
Ik kijk al uit naar volgend weekend in Hyvinkää. Ik zal deze week weer hard trainen om 100% klaar te zijn voor Finland. Ik hoop echt dat ik nu mijn portie pech wel gehad heb. Ik wil echt laten zien tot wat ik in staat ben. Ik voel me goed en vol vertrouwen op de motor, maar de pech mag nu wel stoppen. Ik wil het team nog een extra bedanken want ze werken echt hard voor me, spijtig dat we de resultaten nog niet hebben. We hebben nog 2 wedstrijden in het kampioenschap en die zouden me wel moeten liggen.”
Thomas Sileika: “Ik had voor Zweden niet zo veel op de 250 machine kunnen trainen doordat ik in Letland nog het 125cc kampioenschap moest rijden. In de trainingen voelde ik me wel goed maar mistte op 1 plaats de rechtstreekse kwalificatie. In de herkansingen mocht ik als eerste een plaats aan het start hekken kiezen en kwam als 8ste door in de eerste ronde. Ik kon me snel naar een 4de plaats opwerken wat ruimschoots voldoende zou zijn om me te kwalificeren toen ik hard tegen de grond ging met een rit naar het ziekenhuis als gevolg. Ik keek er echt naar uit om wat 250 ervaring op te doen maar nu zal ik m’n tijd nodig hebben om volledig te herstellen van de hersenschudding en klaar te zijn voor de volgende 125cc wedstrijd, dat blijft nog altijd het hoofd doel.”
Team manager, Dirk Saelen: “Er lijkt wel een vloek te hangen op het Scandinavische luik van het kampioenschap voor het team! Twee jaar geleden raakte José Butron hier gekwetst, vorig jaar Joel Milesevic en nu zaten alle drie de piloten in de EHBO! Jaap z’n blessure lijkt momenteel het ergst met de hechtingen, Thomas ging hard tegen de grond en buiten z’n hersenschudding is z’n gezicht flink opgezwollen. Santtu kreeg een flinke klap in de rug maar het lijt nu allemaal nog wel mee te vallen.
Het positiefste aan het weekend is dat alle drie de piloten al vooruit kijken naar de volgende wedstrijd en heel gemotiveerd zijn om terug te knokken.
Ik weet dat Thomas er echt naar uit keek om EMX250 ervaring op te doen maar we gaan zijn gezondheid niet in gevaar brengen en hij zal pas terug rijden als hij 100% verlost is van die hersenschudding. Santtu is, nog meer dan anders, vast beraden om de mensen te laten zien wat hij kan. En bij Jaap moeten we even de dokter z’n oordeel afwachten en hoe de wonde geneest om dan te beslissen of hij er in Hyvinkää bij zal zijn, wij hopen al vast van wel.”
Foto : Bavo Swijgers