Het is niet vanzelfsprekend om midden in het seizoen van team te veranderen. Tegelijkertijd ook nog eens de aanpassing maken aan de zwaarste motorcrosscategorie ter wereld maakt de comabinatie tot een huzarenstuk. MXGP rookie Damon Graulus komt echter opnieuw onder stoom nadat hij in de GP van Groot-Brittannië een duimkwetsuur opliep. We spraken met de voormalige Nederlandse, Belgische en Franse MX2 kampioen net voor de beroemde Motorcross van de Keiheuvel en voor de laatste Europese GP van het jaar in Assen.
Hoe kijk je terug op jouw eerste vijf MXGP wedstrijden?
Damon Graulus: “Eigenlijk bedoel je vier en een halve GP? (lacht). In Engeland kwam ik in de start van de kwalificatierace ten val waarbij ik mijn duim blesseerde. Hierdoor moest ik de twee manches op zondag missen. In het algemeen is het wel allemaal heel spannend geweest, én een prima leerschool in de MXGP. Mijn eerste GP manche op de ging al meteen goed. Ik werd in Frakrijk gelijk 14de. Van op training in de winter met de CRG450R wist ik al dat de motor mij lag. We hebben dan ook gezien dat ik top-15 kan rijden dus dat is zeker positief. Maar elke sessie, elke kwalificatie en elke reeks blijft het knokken natuurlijk. Dit veld is waarschijnlijk het sterkste dat de MXGP ooit heeft gekend. Je kan in duel liggen om de 12de of 13de plaats met Gautier Paulin of Max Nagl, ongelofelijk!
Elk detail telt dus?
Graulus: “Zeker weten. Ik weet dat ik de snelheid heb van de jongens tussen 10 en 15. Om daar ook constant te eindigen heb je een goede start nodig, je moet fysiek in orde zijn en je moet geconcentreerd blijven om fouten te vermijden én je hebt een competitieve motor nodig natuurlijk. Je moet alles voor elkaar hebben. Zwitserland het voorbije weekend was weer een stap vooruit. Qua snelheid zat het goed, we boekten opnieuw vooruitgang. De samenwerking met het 24MX Lucas Oil Honda team loopt vlot. Dat is zeker een plus geweest om me zo snel mogelijk aan de motor en de MXGP klasse te laten wennen. En je moet ook blijven zoeken naar verbeteringen. Daar is Patriek Heydens (red. Technisch manager van het team) sterk in. Zoals in Frauenfeld waar we de zadelmousse hebben aangepast zodat ik in het tumult van de start sneller kan reageren.”
Het duurde wel even vooraleer je het ritme weer had te pakken?
Graulus: “Na Matterley Basin zat er niet anders op dan te rusten. Ik moest aan de kant blijven voor Mantova. Veel voorbereidingstijd voor Loket zat er niet in. In Tsjechië liep ik een kleine onsteking op aan de duim en zo leidt het ene tot het andere. Je kan niet trainen tussen GP’s terwijl de concurrentie sneller en sterker wordt. Op de kalender lijkt een bepaalde periode misschien lang maar in de praktijk kom je in de praktijk -zelfs met een kleine blessure- motortraining te kort. Op dit moment ben ik wel fit genoeg om vlot 30 minuten te rijden. Mijn conditionele basis is goed en ik train ook graag dus dat is geen probleem. Maar om te kunne pushen tot het einde van de reeks heb je gewoon het ritme op de motor nodig. Dat kan je alleen op doen in wedstrijden!”
Je hebt deze week samen met jouw teammaat Ken De Dycker op de motor getraind. Het is zeker een boost voor het hele team dat hij nu terug is?
Graulus: “Het heeft allemaal langer geduurd dan iedereen had verwacht. Jammer genoeg loopt het soms zo met een kwetsuur (red: dijbeenbreuk) zoals die van hem. Toch hebben we tussendoor nog veel fysiek samen getraind. Natuurlijk is het altijd leuker om ook samen op de motor te kunnen trainen. Hij heeft op dit moment nog veel uren op de motor en wedstrijdritme nodig. Al zie je wel dat Ken heel hongerig is en zijn snelheid is zeker niet slecht gezien zijn lange afwezigheid. Ik kijk er dan ook naar uit om nu maandag samen de Keiheuvel te rijden. Het is geweldig dat Keeno eindelijk terug is!”
Wat vind je van de Keiheuvel?
Graulus: “Qua traditie zijn er weinig of geen wedstrijden in België of Nederland die kunnen tippen aan de Keiheuvel. Elk jaar op 15 augustus een heel mooi evenement met veel toeschouwers. De omloop zelf is zwaar maar ook technisch. In vergelijking met Lommel is het zand er wel trager. Dit jaar is Balen uiteraard ook een goede voorbereiding voor de GP Assen. Het deelnemersveld ziet er sterk uit met Herlings, Simpson, Nagl, Strijbos, Jasikonis, Butron, Getteman, Paturel en Van Doninck… De Keiheuvel is de tweede ronde van het Belgisch kampioenschap en we hebben de derde ronde van het BK in Orp-le-Grand volgend weekend. Voor familie en vrienden is het tof om twee wedstrijden vlakbij te hebben. Ik kijk dan ook uit naar zowel de Keiheuvel als Orp-le-Grand. Orp is ook een interessant circuit. Het is heel apart en ook wel old school, sommige stukken doen aan de Citadel van Namen denken. Heel leuk om te rijden… allez als het droog is ten minste!”
In Assen maakte je vorig jaar ook een goede beurt.
Graulus: “Ik heb inderdaad goede herinneringen aan Assen vorig jaar. Ik won er de twee reeksen in de EMX250. De accommodatie is er schitterend en de toeschouwers leefden er echt mee, mooi! De baan is niet meteen een persoonlijke favoriet maar dat hoeft ook niet. Ik weet dat ik er kan presteren als ik fysiek in orde ben. Het is een kunstmatige zandomloop. Door dat opgespoten zand heb je overal putten en sporen. Het is nergens vlak, tijd om te rusten tijdens een ronde heb je nergens. Ik wil het seizoen sterk afsluiten en daarvoor hebben we nu alle troeven in handen.”
Gisteren werd de 2017 Honda CRF450R online voorgesteld, wat vind je er van?
Graulus: “Het ziet er echt een heel strakke motor uit. Gebaseerd op de eigenschappen en specificaties zou dit echt een revolutie kunnen zijn in de 450 klasse. Ik kijk er naar uit om ‘m zelf te proberen!”
Foto’s: Bavo Swijgers