Voor een ontwikkelingsteam zoals het KTM Diga Junior Racing is er één constante tegenstelling die steeds terugkeert. Natuurlijk zijn resultaten belangrijk maar om zover te komen, moet je ook leren om moeilijkheden en tegenslagen te overwinnen. Want dat is precies de voedingsbodem voor later succes. Voor EMX Rookies Emil Weckman en Roni Kytönen was Agueda in ieder geval een leerzame ervaring.
De compacte EMX250 kalender speelt zeker in de kaart van rijders die in vorm zitten. Op die manier krijgen ze de kans om verde surfen op het momentum. Voor rijders die terugkomen uit blessure of sukkelen met hun vorm zijn de kort op elkaar volgende wedstrijden eerder een nadeel. Eén week na de veeleisende wedstrijd in Ottobiano trok Miro Sihvonen dan ook met één doel naar Portugal: één volgende stap zette naar zijn beste niveau.
Vooral in de tijdstraining ondervindt Sihvonen nog de meeste hinder van zijn schouderkwetsuur. Miro legt uit: “Ik kan niet écht doorgaan zoals ik het wil wanneer ik een snelle ronde kan neerzetten. Die enkele seconden verschil tussen een goede tijd en een middelmatige of slechte tijd spelen je helaas ook de rest van het weekend nog parten.” Van de 23ste plaats aan het starthek reed Miro naar een 12de plaats in de eerste manche. De tweede race zag er veelbelovend uit voor de getalenteerde Fin totdat hij door een uitzonderlijk defect aan de schokdemper van de motor werd gegooid. Sihvonen kwam er gelukkig met de schrik vanaf, maar hij moest wel de wedstrijd staken.
In zijn tweede wedstrijd op de KTM boekte EMX125 rookie Emil Weckman duidelijk vooruitgang. De regerende EMX150 kampioen boekte dan wel geen punten maar tegenover de wedstrijd in Ottobiano reed Weckman sneller en met meer vertrouwen. Het wordt dan ook boeiend om te zien hoe Emik zich kan ontwikkelen in de drie resterende EK wedstrijden in Lommel (België), Frauenfeld (Zwitserland) en Uddevalla (Zweden).
De zevende ronde van de EMX250 schotelde Roni Kytönen een flinke uitdaging voor. Net zoals veel van zijn collega’s had Roni het lastig om op de harde met stenen bezaaide ondergrond grip en de juiste lijnen te vinden. Kytönen kwalificeerde zich opnieuw direct, zijn beste resultaat van het weekend was een 24ste plaats in de tweede manche. Terwijl het team onderweg was naar het zuiden kwam er ook positief nieuws uit de ‘ziekenboeg’. Na zijn dubbele kniekwetsuur in februari heeft Thomas Kohut pas de motortraining hernomen. Kohut zal naar verwachting volgende weekend voor het eerste terugkeren in competitie tijdens de ADAC MX Masters in Tensfeld.
Miro Sihvonen: “Ik merkte wel degelijk vooruitgang dit weekend maar helaas nog niet voldoende om me terug te brengen op het niveau waar ik thuis hoor. Zeker op een moeilijke baan als Agueda moet je helemaal fit zijn. Mijn resultaat in de eerste manche was wel oké, maar ik was niet tevreden over de manier waarop ik reed. De tweede race was dan weer veel beter, jammer genoeg kregen we af te rekenen met een technisch probleem. Gelukkig liep ik aan die spectaculaire val geen blessure op! Nu hebben we meer dan een maand tot de volgende EMX250 wedstrijd in Zwitserland. Op zich is dat positief maar aan de andere kant dringt er zich een beslissing op in verband met mijn schouder. We weten dat er helaas niets te doen is aan de zenuwschade in mijn schader, die herstelt na verloop van tijd vanzelf. Maar ik zal sowieso ook geopereerd moeten worden om het ligament te herstellen. Daarna heb ik drie maanden revalidatie nodig. We zullen met alle factoren, zoals de resterende wedstrijden en mijn voorbereiding voor 2018 rekening houden om een besluit te nemen.”
Roni Kytönen: “Ik heb wel genoten van de omloop in Agueda al is het een moeilijk omloop! Mijn rijden in de tijdstraining was vloeiend maar ik kwam wat agressie te kort waardoor ik pas als 35ste kwalificeerde. In de eerste manche kwam ik in de start naast de baan terecht. Daarna zat er niet meer in dan de schade te beperken. Vanop de voorlaatste plaats kwam ik terug naar de 30ste plek. In de tweede manche was mijn start niet geweldig maar ik kon toch nog opklimmen naar de 24ste plaats.”
Emil Weckman: “Het is positief dat mijn snelheid verbetert. Met een betere start én vooral zonder valpartijen kunnen we zeker een goed resultaat neerzetten. In de eerste race ging ik bij de start te hoog in toeren, ik deed daardoor een wheelie. Tot overmaat van ramp was er daarna een massale valpartij met 12 andere rijders! Het rijden zelf ging echter super. Ik kon nog terugkomen van 37 naar 22. Mijn reactie aan het hek in de tweede manche was heel goed maar ik misschakelde me daarna. Toch reed ik een sterke eerste ronde. Zo klom ik op naar de 12de plaats, in duel om de 11de positie maakte ik echter een fout in een bocht. Hierdoor verloor ik niet alleen een pak plaatsen het duurde ook even vooraleer ik weer in mijn ritme zat. Uiteindelijk eindigde ik als 21ste, op amper 5 seconden van de 18de plek.”
Foto’s: Eric Laurijssen