In de rubriek #Watdoejijnou kijkt MXMag.nl wat voormalige topcrossers vandaag de dag doen. Hun gezinsleven en hun huidige werkzaamheden. Hoe kijken ze terug op hun carriere, de hoogte en dieptepunten. Deze maand hebben wij veelvoudig Nederlands Kampioen Marcel van Drunen.
Stel jezelf even kort voor:
MvD: “Ik ben Marcel van Drunen, 48 jaar en woon samen met mijn vriendin Elfri en onze zoon Jayson in Eindhoven. Uit een eerdere relatie heb ik een dochter; Shardé.
Wat doe jij tegenwoordig voor de dagelijkse boterham?
MvD: “Na de motocross wilde ik geen helm meer opzetten maar toen kwam ik in aanraking met de Supermoto dankzij Rudy Versteeg. In 2003 werd ik tweede in het ONK Supermoto en een jaar later werd ik de kampioen. Vervolgens won ik acht Nederlandse Supermoto en één Europese supermototitel. Om deze sport in leven te houden nodigde crossers uit maar ik hoorde steeds hetzelfde. “Geen kleding en geen wielen beschikbaar” waarna ik de Supermotoschool ben begonnen met steun van Yamaha en Maxxis. Vanaf april tot en met oktober geef ik mimiaal één keer per week les op het Eurocircuit van Valkenswaard. Er staan tien (10) Yamaha WR450F motoren klaar zodat mensen kennis kunnen maken met de sport. Ook op motocrossgebied geef ik regelmatig les en cursussen. Wij proberen drie keer per jaar een stage te organiseren voor de allerkleinste jongens en meisjes. Ik vind dit erg leuk om te doen!
In 2009 ben ik met een eigen Supermoto kledinglijn begonnen. Inmiddels heeft MVD Racewear ook BMX en motocrosskleding. Het Yamaha Grizzly Racing Junior Team rijdt met MVD kleding, de klanten kunnen hun eigen kleurencombinaties kiezen.”
Het hoogtepunt uit jou carriere?
MvD: “Daar mijn lange loopbaan kan ik niet echt aan een hoogtepunt spreken. De podiumplaatsen tijdens de Britse GP en in Lierop. De tweede plaats tijdens de Belgische GP van 1991 in Genk. Niet vergeten de Duitse titels in 1995, 1997 en 1998. En natuurlijk de Nederlandse titels in zowel de Supercross, Motocross als Supermoto.”
Het dieptepunt uit jou carriere?
MvD: “Dat is toch wel 1990 toen ik zwaar ten val kwam in Rhenen. Ik sprong en bleef achter een geluiskabel hangen met mijn hoofd. Ik viel achterover zo’n zes meter naar beneden op mijn rug. Mijn hele lichaam was gekneusd en dat heeft heel lang geduurd om weer pijnloos te kunnen rijden. Een jaar later in Halle ging ik bij de start onderuit waarna ik van de 40e naar de vijfde plaats reed. Het was 33 graden en in de slotfase werd in bevangen door de warmte en ging ik in de laatste bocht gewoon rechtdoor de afzetting in. Totaal uitgeput en in shock ben ik toen naar het ziekenhuis gebracht.
Hoe kijk jij terug op jou motocross-carriere?
MvD: “Tevreden, ik denk dat ik er het maxime uit heb gehaald. Door hard te werken heb ik mijn titels behaald en prestaties neer gezet. Misschien heeft de zware val in Rhenen mijn carriere geen goed gedaan maar dat in het risico van onze mooie sport.”
Beste motor ooit mee gereden?
MvD: “Dat zijn er eigenlijk twee. Als eerste de VENKO-Honda geprepareerd door Jan de Groot en mijn vader. Later de Kurz-Yamaha was ook geweldig dankzij de inbreng van mijn vader. Met die machine won ik twee Duitse titels.”
Hoe kijk jij naar de huidige motocrosswereld?
MvD: “Na een tijdje in de Supermoto actief te zijn geweest zit ik er weer midden in door mijn zoon. De motoren zijn natuurlijk heel erg verbeterd zowel de trekkracht als de vering. Ik heb wel vraagtekens bij de rijders van 16-17 jaar op een 250F. De machine is vaak veel te sterk voor zo’n jongen! Het niveau in Nederland is heel goed, daar staan wij hier vaak niet bij stil maar in andere landen is het niet altijd beter. Jeffrey Herlings en Glenn Coldenhoff doen het geweldig en vanuit de jeugd komen er ook snelle jongens aan zoals Kay de Wolf en Kay Karssemakers. Die verwacht ik over een jaar of vier-vijf ook in het Wereld Kampioenschap.”
Door: Steven van Kempen/KEMCO
Foto: Facebook