Marokko Off-Road Adventure: De voorbereiding

Published On: 17 november 2023

Redacteur Danny Hermans schreef zich in voor de Marokko Adventure 2023 om eindelijk eens dat “Dakar-gevoel” te mogen ervaren. Hij heeft motorervaring zat als ex-motorcrosser maar 10 dagen lang op een enduro met elke dag etappes van gemiddeld 270 km zijn heel andere koek dan reeksen van pakweg 15 a 20 minuten. Volg 10 dagen lang zijn avonturen op een enduromotor doorheen het zuiden van Marokko.

Ongeveer 25 jaar geleden schreeuwde ik het van de daken dat ik ooit eens de Trans-Tunisia Rally wou meerijden. Nog eerder werd tussen pot en pint overeengekomen dat ik de Dakar Rally ging rijden maar dat was meer overmoed dan realiteit. Als ik het item “motorrijden in Noord-Afrika” aansneed onder motorvrienden, werd mijn verzoek om mee te gaan vriendelijk afgewimpeld met de melding dat ik gek was en dat het te duur was en dat het een Dakar Rally zou zijn voor watjes.

Na enkele jaren zeuren gooide ik de handdoek in de ring en liet het idee varen. Intussen genoot ik van alles met twee wielen: Een Kawasaki KDX200, een Yamaha XT600, een mountainbike, een Suzuki GS500, enkele oude en recentere Suzuki crossers, een zelfgebouwde Fantic 50cc crosser en de lichtjes legendarische Triumph Bonneville.

De crash

Van 2007 tot en met 2018 reed ik mee in het Belgisch kampioenschap motorcross (BOTC) voor oude motoren. In 2018 eindigde dit met een flinke crash en met een dubbele elleboogbreuk. Ik had, wonder boven wonder, kopstart met een 50cc crosser tussen dikke 500cc viertakten en werd achteraan aangetikt voor de eerste bocht eraan kwam. Ik vloog in het publiek en verwonde daar zelfs enkele mensen. Tijd om de competitie vaarwel te zeggen, zeker als je weet dat ik tijdens de bewuste crash mijn vurigste supporter van de sokken reed. Mijn vrienden plagen me er nog steeds mee.

Marokko Adventure 2023

Dus geen competitie meer maar het off-road rijden bleef ik missen. Omdat een enduromotor eigenlijk een leuke oplossing is voor mensen zoals ik, kocht ik een tweedehands GasGas EC250F. Net op dat eigenste moment sprak een goeie motorcrossvriend me aan met de mededeling dat hij in oktober een 10-daagse endurotocht zou rijden in Marokko.

De tocht werd georganiseerd door een bekende motorrijder en eigenaar van een motorzaak: Arjan Brouwer uit Putten in Nederland. Hij deed verschillende keren mee met de Dakar Rally en was ooit een verdienstelijk motorcrosser. Ervaring zat dus. Slechts vijf dagen zou ik nodig hebben om de knoop door te hakken en mezelf en mijn vrouw in te schrijven voor de Marokko Adventure 2023.

De tocht vertrekt dus in Marrakech en loopt doorheen de mooiste gebieden van Marokko met veel afwisseling zoals de gravelpaden van het Atlas-gebergte, een dag racen over het strand langs de Atlantische oceaan, de woestijn die begint in Merzouga en veel andere hoogtepunten.

Enkele dagen later was er al een infoavond over de reis en kregen we een resem tips mee om de tocht door Marokko zonder grote problemen door te komen. Na afloop kon ik even lekker “ouwehoeren” met Arjan zelf. Het gesprek ging vooral over motorcross, hoe kon het ook anders. De smartphones werden bovengehaald en we deelden foto’s met elkaar van Mirjam Pol, Roger De Coster, Antonio Cairoli en vele andere motorlegendes.

Als reumapatiënt zal dit avontuur flink gaan doorwegen op lijf en leden maar ik wil echt dat “Dakar-gevoel” ervaren en zal me zo goed mogelijk voorbereiden op de tocht door Marokko. Dit soort reuma gaat gepaard met extra vermoeidheid en dus zal ik moeten doseren en naar mijn lichaam luisteren. Van de organisatie kregen we de raad mee om niet boven je kunnen te gaan rijden en dat advies moet zeker ik niet in de wind slaan.

De motor

De tips gingen over het aanpassen van de motor en wat we zelf best doen om de rit zo comfortabel te maken. De GasGas moest uitgerust worden met mousse binnenbanden (lees volle banden zonder lucht die niet lek kunnen), een grotere benzinetank, de voor mij vanzelfsprekend zijnde noppenbanden, veel luchtfilters, extra onderdelen zoals remhendels en schakelpedalen, olie, een tankzeefje om propere benzine te kunnen tanken, een rugzak met drinksysteem van minimaal 2 liter enzovoort.

Voor de rijder zelf stonden er enkele vaccins op het menu en moest de verzekeringskaart plots weer in de groene kleur omdat de Marokkaanse politie witte exemplaren ziet als illegale kopieën. Een internationale reispas is nodig en een geldig rijbewijs. Dat spreekt voor zich.

De reis zelf dan. Die vertrekt in Marrakech en komt er ook weer aan. De tussenstops zijn Agadir, Guelmin, Tafraoute, Foum-Zguid, Zagora, Merzouga, Boumaine en Ait Ben Haddou. De motoren worden per vrachtwagen naar Marrakech gereden, wij vliegen vanuit Schiphol naar Marrakech Airport. Er zijn enkele oude Dakar etappes opgenomen in de 10-daagse tocht en die willen we zeker rijden. Dat betekent ook dat je elke dag kunt beslissen hoe zwaar je de etappe wil want Arjan en zijn broer Wim laten je elke dag de mogelijkheid om te kiezen.

De voorbereidingen

April 2023: De GasGas is intussen geprepareerd en staat er netjes bij. Daarna kunnen we gaan trainen want ik wil deze motor leren kennen. Het is bovendien mijn eerste viertaktmotor van dit type en dat vergt wat gewenning. We gaan ook onze vaardigheden in het zandrijden weer wat moeten aanscherpen want het is geleden van in 2018 dat we nog in het mulle zand reden. We doen een aantal motorcrosscircuits aan in België en in het Noorden van Frankrijk om fysieke paraatheid te kweken. Ook staan er fietstrainingen op het menu.

Met een vriend, die de trip zal doen op een KTM EXC350F, zijn we een trip van 200 km gaan simuleren door een ganse dag op de motor te rijden. Geen off-road maar gewoon op de openbare weg om te kijken hoe onze derriere het zou verdragen. Enduromotoren zijn niet zo vriendelijk voor onze kont en na een dagje door het zuiden van Limburg, de woestijn van het centrum van Luik, Pepinster en het drielandenpunt werd ons vermoeden bevestigd: onze achterkant had last van zadelpijn.

Ik besloot daarom om, in al mijn naïviteit, op zolder mijn koersbroek van de jaren ’90 uit de kast te halen maar helaas paste ik er niet meer in. Ik moest naar de winkel voor een nieuwe en kocht daar gelijk wat sportdranken, energierepen en een oplaadbare hoofdlamp.

Jupiler+

Drie maanden voor de afreis kregen we van Arjan Brouwer een twee pagina’s lange checklist van dingetjes die we zeker niet mogen vergeten. De lijst was er voor de kleding, wat je meedraagt van papieren, wat je bij hebt op de motor, de medische dingetjes en muggenmelk.

Wat de motor betrof konden we meteen weer gaan sleutelen want handbeschermingskappen moesten erop staan met een beugel tussen de kap en het stuur. Ook aanbevolen: een koplamp met straffe leds voor als je in het donker moet rijden. Bovendien moet de bloedgroep op de motor en je helm worden geplakt. Mijn vrienden adviseerden om er Jupiler + op te zetten. Grappig hoor.

Het blijkt dat ik ook nog elleboogprotectors moet kopen, net als enkele gereedschapstassen voor op de motor en een bougiesleutel. De bougie heeft een zeskant van 14 mm en die heb ik niet. Ook moeten we voldoende sokken en onderbroeken meenemen. Dat laatste item wordt volgens onze organisator elke dag achtergelaten. Is het omdat ze elke dag worden vol worden gescheten van de schrik? We gaan het zien. Ik neem tien exemplaren mee.

Last minute kozen we nog om een gsm-houder (Quad Lock) en een achteruitkijkspiegel op het stuur van de motor te monteren. Met een appje (GPX viewer 2) om GPX-routes te volgen en een draadloos laadsysteem willen we onszelf wat gemoedsrust geven op de motor. Tegelijk monteerden we een ook een gps-tracker van het merk Sizapp, het is een test die na de reis een review krijgt van het toestel dat uit Letland komt. Op het stuur van de GasGas wordt het lekker druk want er komt ook nog een GoPro-camera te staan om mooie beelden te schieten.

De aardbeving

Niemand verwacht een aardbeving, die dingen zijn nog altijd niet te voorspellen, maar op zaterdag 9 september 2023 werd de omgeving van Marrakech wakker geschud met een aardbeving van 6.8 op de schaal van Richter. Het epicentrum lag in het Atlasgebergte en dus knal in het midden van onze eerste rit tussen Marrakech en Agadir. Het wordt dus afwachten welke invloed dit gegeven gaat hebben de eerste etappe. In de weken na de aardbeving werden in totaal 2946 doden geteld.

De Marokkaanse regering heeft in samenwerking met verschillende NGO’s tentenkampen opgericht om mensen te huisvesten. Heel wat huizen in dit gebied zijn van leem gemaakt en niet bestand tegen een aardbeving.

Transport

De motoren worden een week voor de aanvang van de tocht naar de motorzaak gebracht en vandaar worden ze per vrachtwagen naar Marrakech gereden. Aan de Spaans-Marokkaanse grens gaat een ganse dag op aan douaneformaliteiten, de Marokkanen doen nog veel met papier en dat vertraagd de boel enorm. Maar ook deze keer komt het goed en staan de motoren netjes op een rij te wachten als we aan het hotel arriveren. Dat ligt op een uurtje rijden buiten Marrakech. Op de luchthaven worden nog snel euro’s omgewisseld naar Dirhams en kopen we een Marokkaanse simkaart voor de telefoon. Morgen kunnen we eindelijk beginnen aan dit grote motoravontuur.