Ik moest even op mijn tong bijten als Amerikaanse collega’s hun beklag deden over het feit dat ze helemààl naar de andere kant van het land moesten om de gloednieuweTriumph TF 250-X te testen. Wij vlogen ‘effe’ naar de andere kant van de oceaan… Maar eerlijk is eerlijk dat was het 100% waard!
In de zomer van 2021 kwam Triumph voor het eerst naar buiten met hun mx/enduro plannen. Na druppelsgewijs info te lossen is het dan nu eindelijk zo ver. Als één van de eersten kregen we de kans om op Gatorback Cycle Park (Gainesville, Florida) Triumph’s gloednieuwe crosser aan de tand te voelen.
Hyper-ambitieuze nieuwkomer
Dat het de Britten menens om na de adventure-markt (Triumph 1200, Triumph 900), Roadster markt (Speed en Street Triple) en het Modern Classics segment (Scrambler, Bonneville, Thruxton) een hoofdrol op te eisen in de offroad was al langer duidelijk.
Zo werden kosten nog moeite gespaard wat betreft de ontwikkeling. De mannen uit Hinckley namen o.a. Ricky Carmichael (aka The GOAT), Ivan Cervantes (vijfvoudig enduro wereldkampioen), Ivan Tedesco, de Belg Clément Desalle, Jeff Stanton (zesvoudig Amerikaans SX/MX kampioen) en Paul Edmondson (viervoudig enduro wereldkampioen) onder de arm. Behalve Edmondson was iedereen trouwens aanwezig tijdens de perslancering.
Bovendien maakte Triumph er een erezaak van om ook daadwerkelijk zelf te innoveren. Nee, ondanks de uiterlijke gelijkenissen met KTM, en Yamaha, is deze TF 250-X zeker geen doordruk van een andere fabrikant. In tegendeel, het gros van de onderdelen komt namelijk uit de eigen fabriek.
Deze eerste boreling van de Triumph MX en enduro familie is dan ook slechts het topje van de ijsberg. Net zoals Mikkel Haarup en Camden McLellan (allebei MX2) en Jalek Swoll, Evan Ferry en Joey Savatgy (AMA 250MX) de eerste generatie Triumph fabrieksrijders zijn. Eind dit jaar volgt immers de lancering van de Triumph TF 450-X. In de loop van 2025 is het dan de beurt aan Triumph’s enduro motoren. Of er ook een 350 komt? Daarop kregen we (nog) geen antwoord.
Cijfers om u tegen te zeggen
Voor we op de motor stappen, is er de traditionele persbriefing. Hierin veel aandacht voor de achtergrond en de grondige aanpak waarmee Triumph dit project aanvloog. Vier jaar van ontwikkelen en testen, gingen vooraf aan het eindproduct. Nog concreter wordt het wanneer we de cijfers en spec-lijst overlopen. Klik hier voor de volledige technische fiche. Deze moderne 250cc viertakt ontwikkelt zomaar even 48 pk. En dat voor een rijklaar gewicht van 104 kg. Daarmee scoort de TG 250-X dus uitzonderlijk goed qua verhouding kracht / gewicht in vergelijking met de concurrentie.
Aan de ene kant zit er heel wat knap high-end spul op deze Triumph: Kayaba vering en demper, Akrapovič titanium uitlaatlijn, ProTaper stuur, XTrig hole shot device, Neken triple clamps, Brembo en Galfer remonderdelen, Pirelli Scorpion MX32 banden, ODI grips enz… Aan de andere kant heeft de TG 250-X zeker een eigen smoel én karakter. Als enige viertakt crossfiets op de markt maakt hij bijvoorbeeld gebruik van een handgelast dubbele wieg alu frame (centre spine).
De algemene indruk van deze motor is bovendien heel indrukwekkend. Qua afwerking en degelijkheid is deze eerste worp allesbehalve een probeersel. Ook de strakke zwarte look met fluo accenten past bij de hoogwaardige positionering die Triumph nastreeft. Dat blijkt overigens ook uit de standaard high-tech uitrusting: Athena LC-GPA launch control mét tractiecontrole te selecteren door de rijder, Quick shift, mappings, MX Tune Pro wi-fi module. Mooi detail: de plastic cover voor de rem master cylinder achteraan.
Hop met de GOAT
Oké tot zo ver de theorie. Na de uitgebreide briefing was het tijd om te rijden. Welgekome afwisseling want niets beter dan een beetje actie om de jetlag van je af te schudden! Of om te proberen levende legende Rocky ‘The GOAT” Carmichael te volgen hahaha. Hoe dan ook, mijn eerste indruk lag bij de motor zelf. En wel hoe sterk deze TG 250-X trekt. Ik geef toe, ik ben geen kandidaat mx2 wereldkampioen maar je kan er niet om heen: als standaard motor trekt deze Triumph hard. Erg hard zelfs, maar wel op een lineaire, vloeiende manier. Het topvermogen wordt bereikt aan 13.500 toeren per minuut, terwijl de motor doorgaat tot 14.000 toeren per minuut.
Qua concept voor het blok zijn de gelijkenissen met de Yamaha YZ250F en KTM 250 SX-F treffend. Deze machine klimt graag in de toeren maar dat wil niet zeggen dat er onderin niets gebeurt. Waarschijnlijk is hij in lage toeren minder koppelrijk dan de Yam, toch blijft hij heel mooi doorlopen met de nodige trekkracht. Het zou leuk zijn om de Triumph te testen op een omloop “van bij ons” want dit was wel een heel typisch, Amerikaans decor. Lees: een grote, brede baan, met een behoorlijke snelheid en grote jumps. Hoewel de omstandigheden een beetje evolueerde door de dag was de ondergrond toch eerder aan de harde kant. Géén Zuid-Europese betonbaan maar je snapt het plaatje wel.
Ik heb me in ieder geval kostelijk geamuseerd dankzij het toegankelijke, soepele karakter van het blok. Ondanks de nadrukkelijke focus op prestaties is dit een platform waar zowel veteranen, serieuze competitierijders als jonge veulens plezier aan kunnen beleven. Het motorgevoel is niet toevallig een combinatie van KTM en Yamaha kenmerken. Beide merken zetten de toon in de MX2 en Triumph gaf ook zelf aan dat “Oostenrijk” en het merk met de gekruiste stemvorken hun belangrijkste referenties waren voor het motorblok. Benchmarken is de name of the game kids!
Comfort en stabiliteit
Sinds midden 2019 hebben Carmichael en Cervantes erg veel tijd besteed aan het fijn slijpen van het frame. Het moet gezegd, ze zijn zeker geslaagd in hun opzet. Ik voelde me onmiddellijk thuis op deze motor. Comfort stond duidelijk hoog op het verlanglijstje in het lastenboek. Het resultaat is een heel neutraal gevoel dat prima past de KYB veringcombo. Toegegeven de KYB vering is niet dezelfde als op de nieuwste Yamaha, ze loop iets achter. Toch is het resultaat uitzonderlijk goed. Meer zelfs dit chassis is waarschijnlijk het beste waarmee ik ooit heb gereden.
Bijkomend voordeel van het naakte alu frame, is de duurzame look. In tegenstelling tot een gespoten stalen chassis zal deze motor lag een mooie, cleane look houden. Een groot verschil met een cromo kader waar de lak na anderhalf jaar naar de vaantjes is!
Qua stabiliteit, comfort (ook wat betreft de zithouding) en de zithouding gooit deze Brit heel hoge ogen. Aangezien ik zelf erg vertrouwd ben met WP Supension was ik erg aangenaam verrast over hoe stabiel de motor aanvoelde. De setting waarmee ik op Gatorback reed bood ontzettend veel vertrouwen. Niet eens betrapte ik de vering op een foutje hoewel ik ‘s morgens bij het leren van de baan zelf qua timing wel eens miste. Te kort of te ver uitkomen bij de grote sprongen, het maakte allemaal niets uit.
Last but not least, nog even over de positie op de motor. Die is een beetje generiek en karakterloos. Wat ik als een geweldige bonus beschouw! Niet nadenken, plaats nemen en gas geven. Van de voetsteunen tot het stuur en de comfortabele grips, alles staat waar het hoort te staan. Een beetje te vergelijken met dat oerdegelijke Honda gevoel.
Puntjes op de i
Aangezien we normaal motoren testen van de ene generatie op de andere kan je dan echt focussen op alles wat nieuw is. Dat was met de Triumph uiteraard niet aan de orde. Door de geringe tijd die we met de TF 250-X doorbrachten -én een hoofd vol met jetlag- zou het ons te ver leiden om elk detail onder de loupe te nemen.
Daarom enkele losse opmerkingen, te beginnen met de remmen. De Brembo voorrem maakte absoluut indruk en dat was geen toeval. RC legde me uit dat ondanks de toegenomen prestaties en hogere snelheden die er worden gehaald met deze generatie crossmotoren remmen stiefmoederlijk worden behandeld. Op dit vlak scoort Triumph dan ook uitstekend, met een scherp reagerende en consistente voorrem. De achterrem zit aan de buitenkant van het frame wat niet ideaal is gezien het risico op kleine stenen die tussen de rem en het frame raken. Al kan dit makkelijk verholpen worden met een spons.
Quickshifter zijn al lang ingeburgerd voor straatmotoren. Wat betreft hun toepassing voor crossmotoren was ik tot nu toe allesbehalve overtuigd. De Triumph bracht hier verandering in met bliksemsnel responstijden die je voor de verandering niet alles storend ervaart. Eigenlijk merk je weinig of niets en dat is alleen maar positief uiteraard! Wie het liever “traditioneel” houdt, zal evenmin teleurgesteld zijn door de Brembo koppeling.
De MX TuneProApp laat je toe om te kiezen tussen tien verschillende mappings. Doordat Triumph voor de ECU in zee ging met GET-Athena kunne we alleen maar vermoeden dat er qua after market nog veel meer afstelmogelijkheden komen. Voor de gemiddelde amateur zijn deze mappings alvast een goed begin.
Slotconclusie
Toen Carmichael het in de communicatie van Triumph eerder had als een nieuwe referentie op het vlak van prestaties en rijplezier was dat niet gelogen. Ja, de 48 pk’s die worden geclaimd zijn aan de kruskas en niet aan het achterwiel. Onderin mocht het zeker iets meer zijn wat betreft het vermogen. De versnellingsbakverhoudingen zouden beter kunnen (makkelijk op te lossen overigens) maar dat valt allemaal totaal in het niets met de enorme kwaliteiten waarover deze TF 250-X beschikt.
Het frame is er één uit de duizend en biedt volop tractie, stabiliteit en zelfs comfort. Aan elk detail merk je dat de Britten goed hebben nagedacht en geleerd hebben van alle crossmotoren die al op de markt zijn. Zowel op het vlak van betrouwbaarheid en de onderhoudsintervallen (45u voor de piston) is de eerste Triumph crossmotor onmiddellijk een schot in de roos. Natuurlijk moet één en ander nog bevestigd worden tijdens duurtesten maar het is glashelder dat de TF-250 X onder een gunstig gesternte is geboren.
We kunnen niet wachten om ‘m in andere omstandigheden te ontdekken en vooral om kennis te makken met de 450 crossmotoren en de enduro’s die later volgen. Met een prijs van 11.395€ is deze Triumph weliswaar geen koopje. Al is dat begrijpelijk gezien de graad van afwerking, de prestaties en de lange lijst van hoogwaardige onderdelen. Het is dus evenmin een exoot met groot risico op ontgoocheling of vreemde mankementen. Zonder twijfel verdient de Triumph TF 250-X jouw aandacht (en centen) als je op zoek bent naar een nieuwe MX2 motor.
Triumph is er rotsvast van overtuigd dat het als nieuwkomer zijn plaats onder de zon kan verdienen en een breder publiek kan aanspreken om kennis te maken met motorcross en enduro. Dat is op zich al lovenswaardig. Eén ding is zeker: de fundering van hun offroad project staat als een huis. We gaan de komende jaren beslist nog veel horen van Triumph. Niet in het minst in de GP’s en andere races.
Cheers and welcome lads!
Tekst: Tristan Young
Foto’s: Tyler Tate / Triumph