Published On: 11 januari 2012

Voetballen, wielrennen en motorcross. Ziedaar onze drie nationale volkssporten. Waar de eerste twee blijvend floreren, kampeert net de sport met het best gevulde palmares al geruime tijd in het sukkelstraatje. Een sport met 15 wereldkampioenen en maar liefst 56 wereldtitels sinds 1958 die moet vechten om het voortbestaan? Onbegrijpelijk! Zonder oefenterrein kan de sport niet verder bestaan.

Een calvarietocht die voor zich spreekt.

Bijna een decennium geleden, op 19 juli 2002 (VR/2002/1907/DOC_0627Bis), concludeerde de Vlaamse regering uit een behoefteonderzoek (WES Studie) dat er in Vlaanderen minimaal 12 en maximaal 15 locaties voor omlopen met trainingsfaciliteiten voor gemotoriseerde sporten volgens een provinciale spreidingstabel dienen te worden voorzien.

Op 4 februari 2005 (VR/PV/2007/43-punt 31) omschreef en preciseerde de Vlaamse regering de procedure die de Vlaamse provincies moeten volgen. Hierop werden op 23 december 2005 en 14 december 2007 respectievelijk voor de provincie Limburg 4, en de provincie Antwerpen 3 locaties definitief aangeduid. Voor de overige Vlaamse provincies werden toen nog geen locaties aangeduid bij gebrek aan ‘draagvlak’.

In 2007 heeft het departement CJSM een contractexpert (Dhr. Bogaert) aangesteld die, samen met BLOSO en de ministeriële kabinetten de materie zou onderzoeken. Daaropvolgend zou de Vlaamse regering via tussentijdse beslissingen op 8 mei 2009 en contacten met de verschillende provincies uiteindelijk op woensdag 5 oktober 2011 middels een uitgebreide bisnota bevallen van de beslissing dat men vooral nog verder moest werken.

De conclusie vandaag is dan ook vooral dat er wel degelijk gewerkt wordt, maar dat er vooralsnog geen tastbare resultaten zijn. In plaats van de in 2002 beloofde 12 of 15 locaties zijn vandaag alleen nog Olmen, Lommel, Genk en Lille open. Met dien verstaande dat van twee van de resterende locaties dan ook nog eens de duurzaamheid ernstig in het gedrang dreigt te komen. Van nieuwe terreinen is nog geen sprake.

Het lijstje met gesloten omlopen is echter eindeloos: Neeroeteren (de Kiezelgroeve), Tielt-Winge (Yamaha Motoland), Westerlo, Welden, Kluisbergen, Ronse (de Hootond), Bocholt, Waasmunster, Moerbrugge, Dessel (Witte Berg), Lummen, Gelmen, Waanrode, Zwartberg, Overpelt, Willebroek, Windham, Meeuwen, Weelde, Wielsbeke, Vlierzele, Denderwindeke, Sint-Katelijne-Waver, Helchteren, Watou, Rotem, As, Lanklaar, Eindhout-Laakdal, Wachtebeke, Roosdaal, Zottegem, Zwartberg, Tremelo, Sint-Lievens-Esse, … En zo kunnen we nog wel even verder gaan.

In Wallonië oogt het totale plaatje van gesloten omlopen alvast niet veel beter: Francorchamps, Flobecq, Walcourt, Perwez (gemeente waar bevoegd minister Antoine burgemeester is!), Nivelles, Bastogne, Stockem (Arlon), Virginal, Bonneville, Retinne, Havré, Chapelle lez Herlaimont, Ressaix, Libin, Dürler, Oleye, Maubray, Flemalle, … enzovoorts!

Wallonië, dat met de in Leuven geboren CDH-Minister van Sport André Antoine een andere manier van aanpakken kent dan in Vlaanderen heeft actueel nog 3 open omlopen: Rognée en de twee taalgrensgemeenten Helecine en Comines.

Positief aldaar is dat in september 2011 de bevoegde minister op een persconferentie in Mont-Saint-Guibert de geldbeugel opende voor enkele zeer ambitieuze plannen. Met een budget van 5 miljoen euro en voormalig motorcrosser Thierry Kluzt als vaste medewerker wil de minister alvast in 2012 de site van Rognée volledig in orde maken als gereglementeerde omloop. Mont-Saint-Guibert zou dan in 2013 als de zandontginning ten einde loopt als nieuwe omloop gepresenteerd worden. Daarmee is een twaalftal maanden na zijn oproep om op zoek te gaan naar terreinen alvast de eerste etappe afgelegd. Finaal zou er in Wallonië in iedere provincie een circuit moeten komen.

Maar zelfs met een Vlaamse regering die de mogelijkheden voor de ‘zoekzones’ blijft uitbreiden en een Waalse regering met duidelijke plannen zijn we er jammer genoeg nog lang niet!

Actie & reactie: Het verhaal van “Red de motorcross”!

De tijdslijn van bovenstaande in acht genomen zal iedereen wel begrijpen dat druk op de ketel nodig blijft.

Toen in 2006 het voortbestaan van het circuit ‘de kiezelgroeve’ in Neeroeteren ernstig in gevaar kwam werd vanuit de buurt van de omloop het initiatief ‘Red de motorcross’ boven het doopvont gehouden. De eerste actie volgde als snel op 19 april 2006 toen we het halfrond rond de Limburgse provincieraad lieten vollopen. Uniek was dat in schril contrast met andere plaatsen deze keer door buurtbewoners eens niet actie gevoerd werd om een circuit te sluiten maar net om het open te houden!

Omdat Neeroeteren als beroemd circuit al snel tot voorbeeld werd uitgeroepen voor al de anderen breidde de actie dan ook uit om in 2009 nationale allures te krijgen met als orgelpunt een grote mars in Brussel op 13 november 2009. Niet voor niets dat de Vlaamse regering in haar bisnota van 05 oktober 2011 (VR 2011 0510 Doc.1017/1BIS) duidelijk verwees naar onze acties als aanmaning voor de eigen werkzaamheden!

Eensgezindheid in de sector

Eind 2011 zijn alle betrokken partijen opnieuw aan tafel gaan zitten: de diverse motorcrossbonden, voormalige kampioenen Stefan Everts, Joels Smets en Eric Geboers, samen met de motorindustrie en Red de Motorcross. Zo zijn we er alvast in geslaagd om aan de Vlaamse Overheid één uniek aanspreekpunt voor te stellen in de persoon van Eric Geboers. Intussen is de bond UMC aangesloten bij de VMBB (de Vlaamse tak van de Belgische Motorrijdersbond) en is daar een belangrijke stap gezet om alle neuzen in dezelfde richting te zetten.

Daarom autosalon!

Aangezien FEBIAC de federatie van de auto- en tweewielerindustrie is, is het maar logisch dat ook de belangrijke, en economisch toch wel relevante motorcrosssector haar plaatsje krijgt op dit salon. Deze eens zo succesrijke sector snakt vandaag immers naar adem en is dan ook verheugd met het door FEBIAC geboden platform om haar grieven kenbaar te maken.

Onder het aloude motto ‘geven en nemen’ willen we hierbij dan ook een positief signaal over de motorcross de wereld insturen. Enerzijds zullen we de aandacht vestigen op wat er verloren zal gaan indien niet snel tastbare resultaten geboekt worden, anderzijds willen we tonen dat ook wij nog altijd bereid zijn ons steentje voor een duurzame sport in een duurzame maatschappij bij te dragen.

Omdat wij beseffen dat deze mooie sport veel tegenkantingen oproept willen wij onder aanvoering van onze grote tenoren vandaag dan ook het officiële startschot geven van onze “CO2-boomplant actie”. Bedoeling is dat we in de toekomst voor elke afgeleverde licentie als symbolische compensatie samen met de natuurverenigingen mee een boom planten. Tijdens het Salon kunnen de sporters en alle sympathisanten alvast hun eigen boom kopen op de stand van Red de Motorcross in paleis 1.

Zonder schroom koesteren wij de hoop dat deze uitgestoken hand voor allen een duidelijk oplossingsgericht signaal moge zijn: “Zuurstof voor de motorcross door zuurstof voor de natuur”.

Voor bijkomende informatie: www.reddemotorcross.be