Eerder voelden we al de 2026 TM MX125 “Corse’’ en TM MX125 Fi aan de tand. Nu is het tijd voor de TM MX 250 ES Fi 4T. Een motor die volgend seizoen minstens net zoveel in de belangstelling zal staan als zijn kleine broer(s)!
TM Moto is het 2026 MX-seizoen nu al vol ambitie aangevlogen. In de EMX125 ligt dat in de lijn van de verwachtingen, want het Italiaanse “boetiekmerk” heeft een stevige tweetaktreputatie.
Maar ook qua viertakten weten ze in Pesaro van wanten. Zo pakte Zach Pichon dit seizoen de E2-vicewereldtitel en was hij de EnduroGP SuperTest-eindwinnaar op de TM EN300Fi 4T. Sinds 2018 won TM trouwens drie E2-wereldtitels en twee juniorwereldtitels.
De recente aankondigingen van Cas Valk (MX2), Lynn Valk (WMX) en Douwe Van Mechgelen (EMX250) onderstrepen de vernieuwde ambities van TM op crossgebied. Geen kwaad woord over Julius Mikula die in 2025 de kleuren van TM verdedigde in de MX2 – hij reed tenslotte naar verschillende top-8-reeksen – maar de lat ligt voortaan duidelijk hoger!
Competitiegerichte MX2’er
Net zoals de meeste andere modellen uit het TM Moto cross- en endurogamma is de TM MX 250 ES Fi 4T uitgerust met de zogenaamde super clutch. Een volledig nieuwe koppeling, ontworpen voor rijders die een krachtige, compromisloze motor willen. Deze koppeling belooft maximale prestaties en betrouwbaarheid.
Daarnaast maakt TM’s MX2-wapen voor 2026 gebruik van een conventionele Kayaba-voorvork in combinatie met een TM-achterschokdemper geïnspireerd op Showa. Voeg daar de Brembo- (voor) / Nissin- (achter) remtandem, Galfer-remschijven en HGS-uitlaat aan toe en je krijgt al een beter beeld van deze straffe Italiaan.
De motor heeft een centraal geplaatste tank en een airbox aan de voorkant, maar anders dan Yamaha draait de motor niet achteruit.
Ook het vermelden waard zijn:
- Nieuwe injectiebody voor meer koppel
- Nieuwe radiateurroosters voor een betere koeling van de motor
- Nieuwe voetsteunen
- Twee mappings: mild & agressief
Het uitgangspunt van TM is rijders recht uit de krat een prestatiegerichte motor te bieden die toelaat je grenzen te verleggen. Daar valt weinig tegen in te brengen!
Lage verwachtingen
Tussen mijn sessies op de 125cc-motoren door kreeg ik de gelegenheid om op het circuit van Fermignano de TM MX 250 ES Fi 4T te proberen. Eerlijk: ik ging hier met vrij weinig verwachtingen in. Zoveel van wat wij als consumenten weten over crossmotoren wordt immers bepaald door prestaties op het hoogste niveau.
In eerste instantie denk je dan: leuke motor die TM, maar whatever. Oostenrijkse merken (KTM, Husqvarna, GasGas) zetten de voorbije twee decennia nu eenmaal de toon in de MX2. Alleen Yamaha (Tony Cairoli en Maxime Renaux), Honda (Tim Gajser) en Kawasaki (Christophe Pourcel) konden enkele kwartliters wereldtitels afsnoepen.
Bovendien zijn de Oostenrijkers traditioneel sterk vertegenwoordigd – lees: minstens 50% van alle deelnemers – in zowel de top-10 als top-20 van de MX2 WK-eindstand.
Om het (hernieuwde) zelfvertrouwen van TM te begrijpen, is het goed om een stap terug te zetten in de tijd. In 2016 en 2017 lieten Gastone Serafini en de zijnen al zien dat ze wel degelijk een MX2-topmotor kunnen bouwen. Samuele Bernardini pakte met TM verschillende holeshots en reed in Indonesië zelfs naar een reekszege. Dat resulteerde in ‘Berna’s’ enige WK-podium. Tegenwoordig maakt de sympathieke Italiaan trouwens het mooie weer in de EnduroGP.
Voor 2026 heeft TM dus flink aan de weg getimmerd met deze 250cc. Motorisch gezien zullen ze naar mijn verwachting volgend seizoen zeker niet onderdoen voor de andere merken. Waarom dat zo is, vertel ik je dadelijk!
Vlotte aanpassing
Het is altijd even wennen als je van een 2-takt overstapt op een 4-takt, maar het duurde niet lang voordat ik een goed gevoel had met deze 250cc 4-takt. De elektrische starter is er al lang bij TM, dus wat dat betreft is er geen verschil met de gevestigde waarden in het MX2-segment.
Je merkt wel meteen dat TM veel tijd en energie heeft gestopt in de ontwikkeling van het rijwielgedeelte. Ze staan erom bekend wendbaar te zijn in bochten en op gaten/knippen, en dat was bij deze 250cc niet anders.
Om even te beginnen met het vermogen: hierin heeft TM veel terreinwinst geboekt in de laatste jaren. Bij dit nieuwe 2026-model zit het met de power wel goed. Zowel vanuit het lage als het hoge toerengebied is er continu genoeg vermogen. Geen momenten van inhouden, sterker nog: deze motor kun je gewoon onder toeren rijden, in tegenstelling tot andere 250’s!
Begrijp me niet verkeerd, een 250cc moet je in het bovenste toerengebied rijden om er het maximale uit te halen, maar deze TM MX 250 ES Fi 4T kun je bij wijze van spreken rijden als een 450. Ook met schakelen in een laag toerengebied pakt de motor gewoon op en loopt hij makkelijk door de versnellingen heen. Bochten in de 3e versnelling rijden was dan ook geen probleem! Hiermee heeft TM een 250cc ontwikkeld die zowel voor de recreant als de wedstrijdrijder geschikt is.
Powerplay
Wanneer je deze 250cc in hoog toerengebied rijdt, is hij op ieder vlak sterk. Zowel vanuit de bocht in de 2e versnelling tot op het rechte stuk in de 4e versnelling wordt continu vermogen geleverd. Mede door de eerder genoemde Super Clutch en de HGS-uitlaat die standaard op de motor zit, is het vermogen veel verbeterd.
De koppeling (met hydraulische hendel) voelt goed aan: soepel bij wegrijden en niet schokkerig. Bovendien zit er veel gevoel in de hendel, wat bij hydraulische koppelingen wel eens anders kan zijn.
De vermogenslijn van deze 250 voelt erg lineair. Geen pieken, geen dalen, gewoon goed en bruikbaar vermogen in ieder toerengebied. Nog een positief puntje: de 3e versnelling is heel lang. Deze gebruikte ik het meest in Italië, wat fijn is omdat je dan minder hoeft op- en terug te schakelen.
Superfijn stuurapparaat
En dan het rijwielgedeelte: zoals eerder vermeld is dit al jaren op orde bij TM. Dit sterke punt werd door de MY26 TM MX 250 ES Fi 4T opnieuw onderstreept. Wat een superfijne motor is dit zeg!
Ik heb na deze test veel vragen gekregen van mensen die mijn mening wilden horen. Mijn antwoord was steeds hetzelfde: dit is op het gebied van vering en sturen de fijnste motor die ik ooit heb gereden! Deze motor laat zich zo gemakkelijk sturen, zowel in korte bochten met harde, diepe sporen als in open bochten zonder spoor.
De motor blijft in iedere situatie als het ware plakken aan de grond. Qua tractie trekt deze TM uitzonderlijk goed. Allicht heeft dat veel te maken met de gewichtsverdeling naar achter. De brandstoftank van TM’s 4T-modellen bevindt zich namelijk achterop de motor, ter hoogte van het subframe. Op het eerste gezicht een aparte keuze, maar hierdoor is deze motor écht perfect in balans.
Stabiel en krachtig
Doordat een 4-takt in tegenstelling tot een 2-takt al van zichzelf afremt op de motor, laat dit de motor als het ware ‘duiken’ bij het insturen, wat wel eens kan zorgen voor overstuur.
TM heeft het gewicht met de tank iets meer verdeeld, waardoor de motor voor mijn gevoel precies genoeg duikt bij het insturen. Ook helpt dit op de korte, snelle acceleratieknippen op het rechte stuk: de achterkant blijft rustig en volgt goed.
Conclusie: wederom een prettige rijervaring gehad met de TM MX 250 ES Fi. Een motor die op het harde circuit van Fermignano wendbaar en krachtig aanvoelde.
Toegegeven: dit blijft natuurlijk een momentopname, aangezien we de motoren hebben getest op een harde baan. Het is geen garantie dat dit zich ook vertaalt naar een circuit als Lommel, maar voor nu kan ik niets negatiefs zeggen over de motor. In Nederland staat hij in de catalogus voor €10.490.
Ook qua looks is deze crosser zeker geslaagd.
Beoordeling: 8/10!
Voor de volledigheid vermelden we nog de TM MX 250 ES Fi Corse. Die is herkenbaar aan de gele in plaats van rode accenten in de striping en biedt o.a. bronzen triple clamps, bronzen carterdeksels, een Renthal Fatbar-stuur, meer CNC-onderdelen, een speciale koppeling met Belleville-veer, wielassen met quick-release-hendels, een geavanceerd achtertandwiel en aangepaste remschijven.
De Corse-versie kost €1.200 extra.
Klik hier voor meer informatie over het TM gamma.
Tekst: Remy Van Alebeek
Foto’s: Matteo Buccarini
