Dag vrienden en vriendinnen! Het is schandalig lang geleden dat ik nog iets van mij heb laten weten. Mijn welgemeende excuses voor wie mij gemist heeft. Blame it on the sunshine, blame it on the moonlight, voor mijn part on the boogie. Of als je echt de waarheid wil weten: blame it op die luieriken van MXM. Waarschijnlijk zaten ze weer godganse dagen MX Vs. ATV te spelen in plaats van mijn column op de site te zetten!
Anyway, voor spelen heb ik zelf in ieder geval weinig tijd op dit moment. De onwennige, eerste weken aan het begin van het seizoen liggen al achter ons zodat we ons stilaan mogen opmaken voor de eerste GP. Ik moet zeggen dat ik zeker niet ontevreden ben over de eerste wedstrijden. Mijn snelheid is beter dan de resultaten laten vermoeden, maar ook het gevoel op de motor is in orde. We gaan hier geen oude koeien uit de gracht halen–daar bestaat geschoold personeel voor- met volledige wedstrijdverslagen, maar het is het toch handig om de races tot hier toe eens snel te overlopen. Okay? Here we go. Lommel: in het algemeen vrij goed, ondanks de Holiday on ice omstandigheden. Alleen de tweede reeks was minder wegens te veel gevallen. Valence: of het stotterende starthek! In de eerste reeks bleef mijn hek staan en ik moest als allerlaatste weg. Toch werd ik nog tiende en ik pakte nog een aantal snelle rijders zoals Van Horebeek. Niet zo slecht dus en met die plaats aan de baar was er wel degelijk iets mis. Later zag ik dat ook Gregory Aranda en Nicolas Aubin hetzelfde probleem hadden! Slechte start in reeks twee, maar vlot naar de zevende plaats gereden. Dennis (Verbruggen) deed het goed in Frankrijk en had wel goede starts dus aan de motor ligt het zeker niet. Qua motor ben ik er trouwens erg gerust. We zijn met het Nestaan-JM Racing Team nog gaan testen in Italië en daar hebben we goed kunnen werken om de puntjes op de i te zetten qua afstelling.
Vorig jaar kwam ik té laat op gang en dat wil ik dit jaar zeker vermijden. Topresultaten rijden in de voorjaarswedstrijden of pieken heeft aan de andere kant ook weer geen nut. Ik wil gewoon mijn eigen ding doen, zorgen dat ik blessurevrij kan blijven en dat ik er helemaal sta vanaf de tweede of derde GP. Op het programma voor Bulgarije staan trouwens nog wel een paar toffe crossen. Op 7 maart rijd ik de Hawkstone Park International in Engeland. Een echte old skool baan is dat met een zanderige ondergrond en toch niveauverschillen. Een aparte combinatie, maar ik rijd er wel graag. De start is in Hawkstone ook speciaal, want je moet er vertrekken vanop beton. Dju! Dat was ik in Amerika vergeten te oefenen want daar starten ze wel meer op beton…
Omdat mijn laatste column net tot voor mijn tweede trainingsstage in de States ging, wil ik er toch nog een paar dingen over vertellen. Ik was er met Ken De Dycker naar toe gegaan waardoor de ambiance natuurlijk dik in orde was. Ken zei al in zijn column dat je de echt zware fysieke omlopen wel mist in Californië. Daar moet ik hem gelijk in geven, maar aan de andere kant heb je wel perfecte omstandigheden om je fysieke training af te werken. Dus dat compenseert en ik heb er wel veel kunnen rijden. Tussendoor hebben we ook wat sportieve sightseeing gedaan.
Ik tussen Didier Mbenga (rechts) van de LA Lakers en Axel Alletru (links) van de JM Racing van-jetje-gevers.
Ken had via een kennis kaartjes geregeld voor een thuismatch van de LA Lakers. En wie had die kaartjes klaargelegd voor ‘JR’ en Keeno? Niemand minder dan Didier DJ Mbenga himself, onze Belgische baskettopper bij de Lakers. Na de match zijn we Didier natuurlijk eens goeidag gaan zeggen. Die Lakers match was heel cool om te volgen, maar het absolute hoogtepunt was toch de eerste Supercross van het seizoen in Anaheim.
Alleen al om in dat stadion te staan tussen al dat volk was ongelofelijk. Kippenvel kreeg ik er van. Overal zat het stamp en stampvol, ongeveer 70.000 man die staan te joelen en te tieren. Formidabel! En spektakel op het circuit was er uiteraard ook. Zelfs al vroeg op de dag want we hebben ook de kwalificaties gezien. Aan de kwalificaties mogen 80 rijders meedoen en dan zie je wel één en ander moet ik zeggen. Om de risico’s voor de toprijders te vermijden, worden de mindere goden of wie zo goed als kansloos is gedropt in een aparte reeks zodat ze tijdens de tijdstraining niet in de weg rijden. Je maakt daar wat mee. Mannen die per sé een triple willen springen, maar hopeloos veel te kort komen, rijders die rodeo dansen op het wasbord. De valpartijen waren niet te tellen, al heeft dat ook te maken met de hoeveelheid rijders die ze toelaten om deel te nemen aan de kwalificaties. In de GP’s zijn er ook wel eens (wildcard) piloten die er niet thuishoren. Van de Europeanen in de Supercross vond ik Aranda goed uit de verf komen terwijl Searle redelijk voorzichtig overkwam. Niet echt bijzonder eigenlijk. Paulin reed dan weer wel hard, hij had zeker de snelheid van de rappe mannen, maar hij reed ook zo zot als een achterdeur en is er een paar keer ferm afgedonderd! Ik denk dat Gauthier zich wat te veel wilde bewijzen. Toen ik die Supercross zag, begon het trouwens fameus te kriebelen om daar ook eens mee te doen…
De week na Hawkstone reed ik terug dicht bij huis want dan gaat het ONK van start in Mill op 14 maart. Zoals jullie weten verdedig ik dit jaar mijn MX2 titel in Nederland en het zijn altijd wedstrijden waar ik graag bij ben. Mill is meteen al een beetje speciaal, de baan komt er echt zwaar bij te liggen en ook die veel kleine bergjes maken het moeilijk. Wat het dan weer leuk maakt natuurlijk! We zijn nog aan het bekijken om tussendoor een wedstrijd van het Frans kampioenschap te rijden, wat zeker een goede training zou zijn met het oog op de GP van Bulgarije. Alleen staat dat nog niet vast. De week voor Sevlievo is al de tweede ONK in Halle, 28 maart is dat. Beetje jammer om op dat moment zand te moeten vreten, maar het is niet anders. En met het omwisselen van de Itliaanse GP eerst Mantova en dan Fermo komt er alsnog zand op ons bord voor de tweede GP. Mij maakt het niet zoveel uit, je moet toch overal met de volle goesting hard rijden anders komt er nooit wat van!
Voilà genoeg geschreven voor nu. Tijd voor een duurloopje dacht ik zo.
Tot later,
Joël ‘JR’ Roelants
