Sven Breugelmans is ongetwijfeld de belangrijkste nieuwkomer bij VLM dit seizoen. Zondag start de tweevoudige wereldkampioen MX3 op de Keiheuvel in zijn allereerste VLM-wedstrijd sinds 1995. De Rijkevorselnaar trok eind vorig seizoen een streep onder zijn rijkgevulde GP-carrière en verhuisde in het tussenseizoen naar het BeTemo-Yamaha team. Daarmee keert Breugelmans terug naar de federatie waar het voor hem allemaal begon midden jaren ‘90: VLM.
Sven, hoe ben jij bij BeTeMo terechtgekomen?
Sven Breugelmans: “Een van de bestuursleden van BeTeMo heeft me vroeger gesteund toen ik mijn carrière begon in de VLM. Ook nadat ik in 1996 VLM verruilde voor de BMB en later GP’s begon te rijden zijn we contact blijven houden. Toen ik eind vorig jaar genoeg had van de GP’s en plannen had om in een amateurfederatie te gaan rijden, zei die man dat ik eerst eens met BeTeMo moest komen praten. En zodoende kwam de samenwerking tot stand. Bij VLM begon ik mijn carrière en rijd ik bovendien elke zondag in eigen streek. Na jaren van lange reizen per motorhome en eindeloze uren wachten in vliegveldterminals had ik het wel zowat gehad. Bovendien heb ook nog een dochtertje dat ik graag zie opgroeien. Ik ben blij dat ik op een mooie GP-carrière kan terugkijken en heel veel van crossen in andere landen heb geproefd, dat pakken ze me nooit meer af. Maar nu ben ik evenzeer blij dat ik bij BeTeMo op een degelijk niveau kan crossen voor het plezier.”
We nemen aan dat zowel de VLM- als de FAM-titel bij de Inters MX1/3 A tot jouw doelstellingen behoren?
Sven Breugelmans: “Laten we eerst maar eens afwachten wat de eerste wedstrijden geven. Mijn GP-ervaring zal niet zo’n grote rol spelen als iedereen wel denkt. De typische VLM-circuits zijn totaal anders dan wat ik tijdens de afgelopen jaren in de GP’s voorgeschoteld kreeg. Bovendien ben ik nog steeds herstellende van de kwetsuren aan mijn rechterpols, toch een niet onbelangrijk lichaamsdeel als motorcrosser. Die pols wordt allicht nooit meer 100% dus even kijken in hoeverre dat me parten zal spelen. Daarom waag ik me ook niet aan voorspellingen.”
Kom je naast de wedstrijden in VLM en het FAM-kampioenschap ook nog in actie in BK-wedstrijden?
Sven Breugelmans: “Die kans bestaat zeker. Ik heb nog geen kalenders vergeleken maar bij VLM krijgen we een zestal afvaardigingen per seizoen. Het VLM-kampioenschap heeft uiteraard prioriteit maar via die afvaardigingen zou ik toch af en toe een BK of ONK-wedstrijd willen meepikken.”
Je laatste wedstrijden in VLM dateren van het najaar van 1995, toen heette de federatie zelfs nog BLM. Maar welke zijn op basis van de huidige kalender jouw favoriete circuits?
Sven Breugelmans: “Dan steekt er toch een circuit bovenuit en dat is de Balenberg in Baal-Tremelo. Een circuit dat zeker niet zou misstaan op de BK-kalender. De Balenberg is in mijn ogen zelfs vergelijkbaar met de Kesterheide. Het is ook een circuit dat me beter zal liggen dan de weidecrossen.”
Heb je met teammaat Jelle Grade informatie uitgewisseld om de Yamaha te laten evolueren?
Sven Breugelmans: “Nee, Jelle en ik werken afzonderlijk van mekaar. Jelle heeft zijn motor apart afgesteld met zijn eigen monteur. Ik heb dat gedaan met mijn vader, die me doordeweeks helpt met het sleutelen aan de motor. We mogen dan al teammaten zijn bij BeTeMo, toch is het ieder voor zich. Het zou dan ook een beetje vreemd zijn om met je grootste concurrent afstelgegevens te gaan uitwisselen.”
Dat brengt ons naadloos bij de volgende vraag, wie worden jou grootste concurrenten bij VLM?
Sven Breugelmans: “Ik vermoed dat de sterkste concurrent in hetzelfde team zit als ik, Jelle Grade dus. Jelle is niet voor niets de huidige VLM-kampioen. Op typische VLM-circuits mag je hem en de andere routiniers absoluut niet onderschatten want daar gaven die jongens vorig jaar serieus gas. Nu Bas Verhoeven en Jimmy Huymans er niet meer bij zijn, zijn er twee serieuze concurrenten minder. Wat de andere jongens betreft kan ik absoluut nog niet inschatten tot wat zij in staat zijn over een heel seizoen.”
Ik neem aan dat je nu anders traint?
Sven Breugelmans: “Ja, na jaren prof motorcrosser te zijn geweest werk ik nu in een twee ploegensysteem als vrachtwagenmonteur bij Sita in Beerse. Dat betekent ook dat ik maar een paar keer per week fysiek kan trainen. Nu, op zich is dat niet zo’n ramp want een VLM-wedstrijd vergt nu eenmaal minder van je lichaam dan een GP. Bovendien ervaar ik dit ook een stuk anders dan voordien. Alles is nu wat relaxter dan tijdens mijn GP-jaren. Zo kan ik nu eindelijk ’s vrijdags eens een pint gaan drinken met mijn maten, iets wat tijdens mijn profcarrière absoluut uit den boze was tijdens de voorbereiding en het seizoen. Ik merk wel dat ik nu nog wat rijtijd tekort kom op de motor. Dat komt omdat ik tot hiertoe enkel tijdens het weekend heb kunnen rijden op de Yamaha. Maar als eind maart het zomeruur terug zijn intrede doet, ga ik een keer per veertien dagen kunnen ook op een doordeweekse namiddag met de motor kunnen trainen. Ter vergelijking, tijdens mijn jaren bij Jacky Martens reed ik vier of soms wel vijf maal per week met de motor tijdens de voorbereiding. Naarmate het seizoen verstrijkt wordt die frequentie dan ook wel minder.”
Credit foto’s: Photographic Art, CDS, Rolf Verhagen