Dag MX-fans en hardcore sidecaristen!
Het zijn drukke tijden, want ondertussen is het seizoen (eindelijk) in volle hevigheid losgebarsten. Na zo’n lange winter is het straf hoe de wedstrijden elkaar dan plots snel opvolgen. Van het ene uiterste val je in het andere en de routine waarbij je van race naar race toeleeft, laat weinig ruimte voor iets anders. Je gaat me niet horen klagen, want hier doen we het voor! De voorbije maanden hebben we keihard fysiek gewerkt, maar tijdens het seizoen is dat toch vooral wat onderhouden en rijden wanneer het kan.
In onze column heb ik het voordien nog niet gehad over een wedstrijd en nu hebben we al een mooie pakketje achter de rug. Onze eerste race was een wedstrijd voor het Franse Kampioenschap in Basly, iets meer dan 700 km rijden. Onderweg zijn we in Rognée gestopt voor een training waar de regionale TV RTV (kempen) is komen filmen voor een reportage. Heel leuk voor ons natuurlijk want RTV wordt in de regio veel bekeken en erg gewaardeerd. We hebben ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een fotoshoot met Willy Van Thillo te koppelen aan die training in Rognée. Alles verliep naaar wens, bovendien hebben we er ons nog goed geamuseerd. Bij de solo-rijders reden er die dag redelijk wat rare snuiters rond. Mannen die het circuit in een jeansbroek kwamen opgestormd enzo. Ik weet niet van waar ze kwamen, maar ik vermoed dat ze gewoon achteraan de baan opreden! In Basly liep het eigenlijk meteen heel lekker. De starts liepen er super, we hebben er twee van de drie reeksen gewonnen en we pakten ook de totaalstand voor Hendricks-Smeuninx en Santermans-Van Den Bogaert. Ook het publiek was content want er werd spektakel geleverd, de laatste reeks was zelfs een echte thriller. Eerste wedstrijd, eerste overwinning, beter hadden we het ons niet kunnen wensen.
De eerste BK wedstrijd in Genk was weer een race op hoog niveau met zowat alle toppers aan de start. Het werd een heel toffee race met veel positieve aspecten, alleen werd hij jammer genoeg overschaduwd door een dodelijk ongeval met een vlaggenman ‘s morgens. In de eerste race hadden we onze start een beetje gemist en moesten we hard knokken om terug te komen tot een derde plaats. De start was beter in de tweede reeks, maar ook dan werden we tweede. Het rijden ging echter goed en we hadden een vergelijkbaar tempo met onze Jan (Hendrickx) en Daniël Willemsen. Ook die initiatieven die er dit seizoen zijn genomen om het BK zijspan onder de aandacht te brengen, zoals een professioneel filmpje na elke wedstrijd, da’s natuurlijk super. Daar kan onze sport alleen maar beter van worden!
Voor de eerste GP hadden we nog een goede repetitie tijdens het tweede ONK in Oss waar we tweede werden. Over de WK-start in Oldebroek is ondertussen al veel gezegd en geschreven! Puur qua resultaat was het voor ons geen hoogvlieger, al blijven we daar ook rustig onder. Onze Hollandse GP is traditioneel zwak, dat was vorig seizoen in Varsseveld niet anders. In het zand is de start o zo belangrijk en die was in de eerste reeks gewoon niet goed. We waren als vijfde weg en we zaten achter Marcel Willemsen die naargelang hoe je het bekijkt ofwel heel moeilijk in te halen is, of iedereen op houdt! Wat we ook probeerden, we kwamen er niet langs. Op den duur hadden we zoveel zand gevreten dat mijn bril letterlijk was volgeladen! Ik zag nog amper iets en in de slotfase hebben we niet langer aangedrongen, we moesten maar tevreden zijn met een vijfde plaats.
De tweede reeks verliep nog moeizamer. Hoewel het er aanvankelijk prima uitzag. Ik had een goede reactie aan het hek en ik zag onszelf bij de eerste drie de bocht uitkomen. Niet dus! Langs de rechterkant kwam er een duo bruusk naar binnen gesneden. Ze gingen bijna overkop en we moesten volop in de remmen om hen te vermijden. Daarmee werden we teruggeslagen naar midden in het pak. Beetje bij beetje maakten we dan toch terrein goed, maar ik had ook een probleempje met de koppeling. En alsof dat niet genoeg was stonden we ook nog een hele tijd stil met een grote steen tussen ons voorwiel. Stel je voor, dat overkomt ons op een typische, Hollandse zandbaan waar in de verste verte geen steen te bekennen is… Het is zo onnozel dat je het achteraf wel moet relativeren. Nu kan ik er om lachen. In tegenstelling tot wat je zou verwachten als solo-rijder zijn de omstandigheden in het zand niet altijd zo fysiek zwaar als zijspanpiloot. In Oldebroek had het zondags nog hard geregend en daardoor werden er diepe sporen gereden ‘s anderendaags. Eigenlijk kon je niet anders dan in dat diepe spoor te rijden. Als het snel gaat en er zijn verschillende sporen dan is het natuurlijk een ander paar mouwen dan is het fysiek afzien. We eindigden uiteindelijk als negende. Echt een wedstrijd om zo snel mogelijk te vergeten dus.
Ondertussen weten we ook wel dat we technisch moeten blijven verder werken. Nog meer dan bij de solo’s betekent de start in sidecarcross echt alles. Daarom zijn we steeds naarstig op zoek naar gewillige pony’s onderin! Het gevoel met het nieuwe blok is heel positief, maar omdat alles nieuw is moeten we ook nog op zoek naar verbeteringen en de ideale afstelling. Niet evident omdat we als amateurs niet de mogelijkheid hebben om tussen de GP’s even grondig te gaan testen zoals dat bij de MX1 of MX2 mannen zou gaan…
In zo’n eerste ontgoochelende GP kan iedereen natuurlijk zien wat hij wil, maar het is niet zo dat we verlamd zijn door onze status als wereldkampioen! Onbewust voel je wel dat er naar je wordt gekeken en dat er bepaalde verwachtingen zijn. Daarmee houdt het eigenlijk op want we blijven gewoon ons eigen ding doen. De KTM gaat goed, de verstandhouding tussen mezelf en Kaspars is perfect en fysiek zijn we er klaar voor. De basis voor een sterk seizoen is dus zeker aanwezig.
Dit weekend trekken we naar Engeland voor de tweede GP in Langrish dat ook bekend is van de jaarlijkse Ken Hall Trophy. Een heel mooi circuit met goeie grip en leuke niveauverschillen. Het er is vrij hard zonder een typische betonbaan te zijn. Ik ken het redelijk goed en ik rijd er graag. De week daarop gaan we naar Noord-Frankrijk voor de derde GP in Plomion. Kortom, laat de fun maar beginnen!
Sportieve groeten,
The Joker
Meer informatie over Joris Hendrickx en Kaspars Liepins op hun website.
Credit foto’s: Willy Van Thillo, André Verhoeven (intro)