Ondertussen was de leemte die ontstond na het verdwijnen van de Hardcross wel opgevuld geraakt. Vanaf 1994 organiseerde MC Waasland onder leiding van Walter Haentjens een Supercross in het Gentse Flanders Expo. Een wedstrijd die zeker de vergelijking met de latere edities van de Hardcross kon doorstaan. In 1996 zorgde Haentjens voor regelrechte sensatie door het dan 15-jarige Freestyle wonderkind Edgar Torronteras naar Gent te halen. Op sportief vlak nam de Belgische top het op tegen een mix van Franse Supercross specialisten, Amerikaanse en Canadese bounty hunters en een bont allegaartje van Europeanen. Anders dan bij de Hardcross het geval was maakte Haentjens ook tijd voor amateurs. De grids van de 125cc en 250cc finales voor Amateurs hadden niet misstaan op een FAM-wedstrijd van die dagen.
In 1997 verkaste de Supercross echter naar Brussel waar de wedstrijd een onderkomen vond in Paleis 5, het grootste en oudste van de Heizel-paleizen. Een baan, opgetrokken uit kletsnatte grond uit een bouwput, werd al vlug kapotgereden. En dan was er nog de smog van de tweetaktmotoren die al vlug heel het kolossale paleis vulde. Enkele openstaande dakraampjes in de nok van het Belle Epoque gebouw vermochten niets tegen het rookgordijn. Brussel zou achteraf maar een eenmalige tussenstop betekenen. En in 1998 en 1999 was het Antwerpse sportpaleis het decor voor de enige Belgische Supercross. In 1998 oogde het circuit alvast een stuk fraaier en kwamen jongens als Joshua Coppins en Steve Ramon als revelaties bovendrijven. Maar na de editie van 1999 werd ook het Sportpaleis achtergelaten. In 2000 zou de Supercross geen plaats meer vinden op de kalender van het Sportpaleis aangezien de Clouseau-concerten de december weekends bezetten.
Tegelijkertijd bewoog er ook wat in Wallonië waar MCC Morlanwelz onder de bezielende leiding van Claude Miot, midden juni een outdoor Supercross organiseerde. Een organisatie die plaats vond onder de auspiciën van de VLB.. Het circuit werd uitgezet rond de twee voetbalvelden van de lokale derde-provincialer AC Morlanwelz. De speelplaats van de lokale school diende als paddock, waar plaatselijke jochies op de handtekeningen van zowat elke rijder jaagden. Voor de jongens uit de amateurrangen was dat alvast een unicum. Een overvol programma bracht veel spektakel. Het uitstekende zomerweer, een uitgelezen Pro-Am deelnemersveld en een razend enthousiast publiek maakten dat het een geslaagde avond werd. Op de Introfoto zien we een piepjonge Ken De Dycker (toen op de JJ Sportswear KTM) aan het werk in Morlanwelz. Spijtig genoeg kwam er geen vervolg op deze wedstrijd. De stukgereden voetbalvelden en de hoge kosten die het herstel daarvan met zich meebrachten waren de voornaamste reden waarom het maar bij een editie bleef.
Bijna een jaar later, op 2 juni 2001 om precies te zijn, vond in het Genkse Fenix-stadion (nu de Cristal Arena) de eerste editie van de Stadiumcross plaats. Een ouderwetse stadioncross onder de vlag van de BMB, waar naast Internationalen ook Nationalen en Juniors aan de bak kwamen. Het circuit was geen echt supercrosscircuit, maar eerder een kort outdoorcircuit. Met toekomstig AMA Supercross kampioen Chad Reed, toen op een Kawasaki van Jan de Groot, kreeg de Stadiumcross een waardige eindwinnaar. Helaas zou het ook in Genk bij een editie blijven.
De Supercross keerde terug naar Gent. Al ging dat niet zonder slag of stoot. In 2001 werd de wedstrijd op het laatste moment geannuleerd omdat de Gentse brandweer de Topsporthal aan de Watersportbaan niet veilig genoeg achtte om er een Supercross in te laten plaats vinden. Een jaar later was het echter wel zover een vond er een tweedaagse wedstrijd plaats. Het circuit dat grotendeels binnen de permanente atletiekpiste van de Topsporthal lag, bleek te smal om mooie wedstrijden op te leveren. Bovendien werd de zaterdagavond verbrod door een zware crash van de Amerikaanse privateer Kevin Crine*. Het zou dan ook bij een editie in de Topsporthal blijven. En daarmee kwam er een voorlopig einde aan top Supercross in België.
Foto Credits: MXM Archief, Gemeente Morlanwelz.