In 2011 heeft de MC Oss opnieuw de eer om het WK zijspancross op gang te schieten. Het is een mooi voorjaars weekend op 2 en 3 april van dat jaar als de zijspannen voor het eerst ‘los’ gaan voor de eerste twee heats van het FIM WK Sidecarcross 2011.
De titel verdediger in dat jaar is wederom Daniël Willemsen die in 2010 na een moeizaam seizoen wereldkampioen wordt. Zijn bakkenist in 2010 was Gertie Eggink die gaande weg het seizoen steeds meer moeite bleek te hebben om het tempo van Willemsen vol te kunnen houden.
Een aantal keer stapte Eggink als een zombie uit de bak na de manches maar hij hield stug vol naast de razende kannibaal Willemsen….. totdat de diagnose Pfeiffer werd vastgesteld! Niet zo gek dus dat Eggink letterlijk doodmoe was na een GP manche van een kleine veertig minuten op topsnelheid. De laatste GP´s werd Willemsen dan ook uit de brand geholpen door Dagwin Sabbe maar omdat Eggink verruit de meeste wedstrijden als bakkenist had gefungeerd kreeg deze toch welverdiend de gouden WK-medaille om zijn nek gehangen aan het einde van het seizoen.
Eggink ging in 2011 rijden met Marcel Willemsen en Daniël Willemsen ging wederom voor de derde keer in zijn carrière de samenwerking aan met Sven Verbrugge. De regerende kampioen zou in 2011 een batterij concurrenten achter zich aan krijgen uit voornamelijk België waar beide neven Hendrickx met hun bakkenisten maar wat graag de WK-titel binnen wilden halen. Ook kwamen daar de nieuwe talenten naar boven in de vorm van Ben Adriaenssen uit België en Etienne Bax.
Oss blijkt Daniël Willemsen niet goed gezind want net als in 2008 moet men de last-change kwalificatie gaan afwerken. Die wordt dan wel weer op de eerste plek afgesloten, dat dan weer wel. Ook Adriaenssen/Auvray moet in die last-change uitkomen alsmede de supertalenten uit Frankijk, Valentin Giraud/Nicolas Musset.
2011 wordt het eerste volledige WK seizoen voor de jonge Fransen van wie men op dat moment overtuigd is dat zij later de wereldtop echt wel zullen gaan bestormen. In 2011 echter lijkt daar in het zanderige Oss geen sprake van te zijn. Nu zijn Franse zijspancrossers van zichzelf al geen zandspecialisten en de onervarenheid op die ondergrond was duidelijk te zien in 2011 bij Giraud/Musset. Op een paar seconden na bereikte zij uiteindelijk toch een plek binnen de top 6 van de last change waarmee zij nipt kwalificeerden voor de GP.
Makkelijk ging het echter niet! Buiten het zand speelden de ‘wetten van Oss’ de Franse combinatie parten. Ineens ging men over de kop. Ergens was dit een raar gezicht maar wie erna goed keek zag de oorzaak al. Een dikke steen, ineens kunnen die bovenkomen in Oss, was blijven hangen bij de voorvork en die blokkeerde het voorwiel waardoor de zaak letterlijk ging rollen….
In de eerste GP manche kwam daar nog een andere wet van Oss naar voren…..De constant veranderende omstandigheden op de baan! De laatste afgang richting de binnenzijde van het circuit waarna men direct 180 draait en de opgang weer maakt de heuvel op is een spectaculair en technisch moeilijk stuk van de baan en vaak wordt dit door vechtende zijspannen helemaal aan gort gereden. Per ronde kan de situatie van de baan op dit stuk verschillen….en al helemaal als er al eerder zijspannen zijn vastgelopen en erna volgas en dus al gravend toch weer hun weg omhoog vonden.
Nu was daar door al het tumult ineens een gat ontstaan van jewelste. Allereerst verslikte de Russische broers Rodionov zich erin en die leken zowat weg te zakken in het gat!
De achteropkomende Happich maakte er mooi gebruik van en kon met kunst en vliegwerk en de linker bak omhoog net aan Rodionov voorbij. De Russen moesten vervolgens letterlijk de machine uitgraven dus gingen de andere deelnemers binnendoor voorbij…..
Echter was er hierdoor nu aan de binnenkant een rare mengeling van sporen ontstaan die de Britten Nick Jarvis en Dan Chamberlain dwongen tot een bodemonderzoek.
Toen Rodionov dan eindelijk zijn weg kon vervolgen bleek de buitenkant van de bocht weer ‘vrij’. Echter was het circuit aldaar één grote wir wat geworden van gaten en sporen die met name de deelenemers met een linkse bak parten speelden.
Onder andere de Engelsen Hyde/Kirwin en even later ook de Duitsers Walter/Saam werden de dupe van deze ondergrond en gingen kopje over.
Ook vooraan was er het nodige te doen om de regerend Wereld Kampioen Willemsen. Er bleek te weinig benzine in de machine te zitten! Er werd onderweg tegen de regels in, dit mag immers alleen in de pits en met de machine uit, bijgetankt. Hierdoor werden Willemen/Verbrugge uiteindelijk gediskwalificeerd in de eerste heat! Hendrickx/Smeuninx wonnen deze eerste heat en daarachter was een verrassing van jewelste omdat de broertjes Visscher het span van Bax/Van den Boogaart nipt voor wisten te blijven waardoor men tweede werd in deze allereerste GP heat van 2011!
De tweede heat leken Willemsen/Verbrugge dan revanche te kunnen nemen en ging men snel naar de eerste plek totdat er weer problemen waren met het aantal aanwezige liters benzine in de machine.
Nu was de tank van Willemsen licht gescheurd en de brandstof spoot bij tijd en wijle uit de tank vandaan!
Met de moed der wanhoop wist Willemsen nog tweede te worden achter de broertjes Daiders uit Letland. Hendrickx/Smeuninx werden derde en pakte hiermee de dagoverwinning tijdens de GP van Oss in 2011. De winnaar van de tweede heat, Daiders/Daiders werden in totaal tweede en op de derde plek zagen we dan verrassend Jan en Jeroen Visscher uit het Nederlandse Hasselt. Na hun 2e plek in de eerste heat werd men in de tweede manche 5e en zo schreven ‘de scheepsjongens van het Zwarte water’ mooi op 3 april 2011 hun eigen jongensboek door het eindpodium te mogen beklimmen tijdens de GP zijspancross van Nederland!
Tekst: Emil Bilars
Foto’s: www.orangehat.nl