Na twee zware blessures stond Nicky van Wordragen-Hubers eind vorig maand weer achter het starthek. Wij kijken terug op een zware periode in haar carriere en kijken vooruit naar 2019.
MXMag: Tijdens de laatste WMX Grand Prix van 2017 in Assen raakte je geblesseerd. Jij werkte kei hard aan jou entree maar die verliep niet naar wens. Tijdens de eerste GP van 2018 in Italie gaat het opnieuw mis. Jij kijkt heel droevig terug op 2018 neem ik aan?
NvW: “Ja ik kan niet echt zeggen dat het geluk aan mijn zijde was eind 2017 en begin 2018. De blessure van Assen viel mentaal heel zwaar voornamelijk ook omdat ik hier zelf echt niks aan kon doen. Daarbij duurde dit herstel ook nog eens langer dan verwacht waardoor ik voor de eerste WMX eigenlijk pas drie maanden aan het rijden was. De snelheid begon net weer een beetje terug te komen en toen kwam die super onbenullige start crash in Italië. Stomme pech en verkeerd gevallen. Ik voelde meteen een hevige pijn maar na een minuut was het vrijwel over en ik dacht echt “ben ik nou zo’n aansteller?!”. Ik pakte de motor op en ging terug de baan in toen bleek echter al snel dat er iets grondig mis was. Bij het minste of geringste voelde het of mijn knie volledig uit de kom schoot. Op zo’n moment heb je echt even het gevoel dat de wereld instort. WEER alles voor niks gedaan. Er gaat dan echt even van alles door je hoofd en het voelt zo oneerlijk. Gelukkig heb ik 2018 nog positief kunnen afsluiten in Rosmalen.”
MXMag: Je bent moeder van een zoon heeft hij jou door die zware periode gesleept? Hij wist wel de voorkomen dat jij jezelf zou vervelen!
NvW: In het begin was het wel lastig omdat ik natuurlijk met krukken moest lopen. Ik kon hem niet optillen en met lopen ook niet bijhouden dus dat zorgde geregeld voor uitdagingen haha. Daarnaast heb ik veel steun gehad aan twee meiden (Joanna Miller & Sandra Karlsson) die ook in Trentino de kruisband scheurde. We hadden onze operaties binnen dezelfde maand en hebben veel contact gehad via app. Onze fysiotherapeuten zullen hier overigens niet altijd even happy mee geweest zijn want ook met de revalidatie wilde we natuurlijk niet voor elkaar onder doen en als de 1 iets kon en de ander niet… Tsja je weet wat er dan gebeurt haha!”
MXMag: De dames hebben de laatste jaren steeds mooiere competities gekregen. Het WMX loopt behoorlijk maar het aantal deelnemers aan het EMX is minimaal en de MON Dames Klasse loopt ook snel achteruit. De KNMV Heeft zelfs geen eigen dames competitie meer. Hoe komt dat?
NvW: “Het niveau van de WMX is hoog en ook het aantal deelnemers is zeker behoorlijk te noemen. Wij hadden zelf in 2018 ook het EMX willen rijden alleen dit liep natuurlijk anders. Voor 2019 is de EMX kalender echt niet te doen en al helemaal niet in combinatie met de WMX kalender. De wedstrijden zijn in een veel te korte periode waardoor het gewoon niet te combineren is met werken. Ik kan me voorstellen dat er meer tegen dit probleem aanlopen en dat het EMX niet druk zal zijn. Een dames competitie op nationaal niveau is niet makkelijk. Tuurlijk zijn er alles bij elkaar wel meer dan 20 meiden die crossen in Nederland. Echter wel verspreid over heel Nederland plus de niveau verschillen zijn in mens groot. Van de damesklasse bij de MON die we toen hebben zijn er veel meiden gestopt. Hierdoor werd niet alleen de klasse uitgedund maar ook het niveau ging omlaag. Voor mij was de damesklasse gewoon geen ideale klasse “erbij” als training voor het WK. Maar ik snap ook dat ze geen 20+2 kunnen doen voor een damesklasse met 15 rijdsters. En dat er ook veel meiden zijn die hier overigens totaal niet op zitten te wachten. De enige optie om een mooie interessante damesklasse in NL te creëeren is bij de Dutch masters op mondiaal / internationaal niveau. Ergens in 2010 als ik het goed zeg, heeft de KNMV dit gehad (toen nog ONK) met €2,- prijzengeld per punt en een laagdrempelige instap voor buitenlanders qua licentie kosten (eigen internationale licentie was voldoende). Elke wedstrijd stonden we minimaal met 20 meiden. We reden 20+2 en het niveau was goed. Zoiets terug krijgen in Nederland zou super zijn want hoe hard wij meiden ook trainen en hoe goed we ook kunnen rijden.. We blijven meiden. Het niveau van de mannen bij de Dutch Masters of Motocross gaan we gewoon nooit halen.”
MXMag: Hoe ziet jou programma in 2019 eruit?
NvW: “Op nummer 1 staan de WMX wedstrijden. Het plan is om de volledige kalender te rijden. Na het succesvolle weekend van Rosmalen rij ik wellicht ook de Supercross van Goes mee begin 2019. Verder zijn de meeste kalenders nog onbekend en hebben we nog geen vast plan. Daarnaast loopt er nog iets anders via de KNMV maar dat is nog erg pril dus hier ga ik nog niet verder in uitweiden haha. Mocht dit vaste vorm krijgen geef ik wel een seintje ;-).
MXMag: Wat is jou doelstelling voor 2019, wanneer is dit seizoen geslaagd?
NvW: “Hiervoor had ik hele duidelijke doelstelling. Ik wilde podiums rijden in Assen en zoveel mogelijk top vijf op de andere wedstrijden met uitschieters richting het podium. Nu vind ik het moeilijk. Natuurlijk wil ik dit nog steeds. Podium in Valkenswaard… top vijf rijden.. maar na er een jaar uit geweest te zijn is het zo moeilijk in te schatten waar je staat. Echter is het mijn eer te na om te zeggen “als ik dit seizoen geen blessure oploop is mijn seizoen geslaagd” want ik ken mezelf en weet dat als ik niet verder kom dan nipte top tien plekken, dan is mijn seizoen niet geslaagd. 2018 heeft mij wel degelijk voorzichtiger gemaakt omdat het niet behalen of waar kunnen maken van doelen zeer doet. Laten we hopen dat 2019 mij meer gelukt brengt en ik mijn 2018 doelen kan verzilveren!”
Door: Steven van Kempen/KEMCO
Foto: #HuubMunsters