Recentelijk lanceerde de Koninklijke Nederlandse Motorrijders Vereniging (KNMV) een masterplan dat moet resulteren in o.a. het behoud van bestaande parcours en meer veiligheid op en rondom de parcours.
Wie het plan leest kan niet tegen zijn. Dat de KNMV een adviesbureau wil betrekken voor parcours bij te staan bij hun legaliseringstraject is in de steeds bureaucratisch wordende wereld géén slecht idee. Bij de andere voorstellen is het duidelijk dat de motocrossbonzen van de KNMV het ballonnetje met problemen dat Jean-Paul Maas alreeds in februari 2019 opliet in zijn docu “De Strijd voor Motorcross” ontvangen hebben.
Er is echter wel één grote ‘maar’ in dit hele verhaal, de ‘maar’ in dit verhaal is de samenwerking en communicatie of net het gebrek daaraan met de MON federatie. Op de website van de KNMV en in de verstuurde persberichten staat de concullega federatie als volgt vernoemd: “Ook collega-motorsportbond MON is op de hoogte en er wordt overlegd over hoe zij kunnen aanhaken.” Het klopt inderdaad dat de MON-federatie op de hoogte was gebracht, maar dit helaas slechts twee dagen voor het lanceren van het plan, en het overleg vond plaats op maandag 7 december. Met andere woorden na het lanceren van het masterplan. Door de volgorde van handelen, het woordgebruik in persbericht zoals; “hoe zij kunnen aanhaken” en het feit dat op de vergadering van afgelopen maandag alle input van de MON over het masterplan werden afgewimpeld toont helaas dat de KNMV in deze de MON niet als volwaardige gesprekspartner ziet.
Het gebrek aan, of de totale afwezigheid tot samenwerking tussen federaties is alvast wat het Belgische motocross de das omdeed. Het zou cynisch en tevens tragisch zijn dat onze Noorderburen, die we toch als voorbeeld zien, hetzelfde zouden meemaken. Een masterplan uitvoeren zonder alle actoren te betrekken is echter vragen om geheide problemen.
(Tekst gaat verder onder de foto.)
Veiligheid
Als het over veiligheid gaat vernoemd het masterplan twee punten: Nieuwkomers moeten één dag cursus volgen en er zal bekeken worden op welke parcours er een geautomatiseerd systeem met waarschuwingslichten kan worden geïnstalleerd. Het opleiden van nieuwkomers is alvast een goede zaak, maar daar komen we nog op terug.
Het uitrollen van het geautomatiseerd waarschuwingssysteem is dat tevens ook voor parcoursen waarvan het voortbestaan voor jaren gegarandeerd is, en die alles op orde hebben. Alléén lijkt het mezelf géén evidentie om een kost te maken van 20.000 tot 30.000 euro, zeker als we de circuits en hun clubs in gedachten houden die in onzekerheid leven omwille van het feit dat ze onvoldoende of niet correct vergund zijn. Eerlijk is eerlijk, er is niemand die staat te trappelen om dure infrastructuurwerken uit te voeren als de toekomst onzeker is.
Voor die clubs en in principe voor alle andere clubs in zowel België als Nederland valt er wel een lans te breken voor het idee uit de ‘De Strijd voor Motorcross’ van het splitsen in niveau groepen. De naam van het idee zegt het eigenlijk zelf. Je splitst de piloten op in groepen en dit aan de hand van hun vaardigheden. Omdat clubs niet meteen zien welk niveau een piloot heeft kun je met een MX-Paspoort systeem gaan werken. Eens gecentraliseerd op een server kunnen clubs en federaties zaken aanpassen en aankondigen en piloten kunnen zaken bekijken.
Het centraliseren van gegevens is daarnaast nog een goed idee vanwege het feit dat je daardoor steeds de juiste groep van mensen kan bereiken indien gewenst. We hadden het al over het feit dat de KNMV een dagopleiding wil verplichten. Stel dat deze jongens, meisjes, dames en heren daarna in het systeem worden geplaatst en club x stelt zijn circuit een gehele namiddag ter beschikking van beginnende piloten, inclusief drie clubleden met héél véél ervaring die hun ervaringen willen delen. Of circuit y stelt zijn circuit heel de dag ter beschikking van enkel quads en sidecars vanwege de aankomende Grand Prix in Nederland. In een ideale wereld zou via een goed gecentraliseerd systeem elk geregistreerd lid bij zowel de KNMV en MON een bericht in zijn digitale brievenbus krijgen dat zij wel of niet welkom zijn op het parcours, of het een doorlopende training is of met sessies, … Sterker nog in een ideale wereld zou elke motorcrosser in België en Nederland dat bericht moeten krijgen. Het is bijna kerst dus dromen van een klein kerstmirakel mag nu wel even…
Actie!
Na de kanttekeningen bij sommige punten, moet we de KNMV ook bloemen en felicitaties geven. Motocrosscircuits staan onder druk in de meest uiteenlopende landen, dit van de Verenigde Staten tot België. Daarbij valt op dat de meeste federaties hun clubs met problemen laten stikken, het is dan ook een verademing om te zien dat er in Arnhem mensen opstaan om de sport terug in het zadel te helpen. Sta me dan ook toe om te hopen dat de groeiende status van het Nederlandse Motocross, de externe toegevoegde waarde van Adviesbureau Peutz, de Nederlandse motosportfederaties, clubs en mensen met ideeën er zaken kunnen worden gerealiseerd die we in het verleden onmogelijk achtte. Alvast succes!
Tekst: Matthias Van Eeckhoven – Artikelfoto: Husqvarna Media – Crash Foto: Shot By Bavo