Interview: Christophe Jardon (Paralympic Team Belgium)

Ex-motorjournalist Christophe “Krikke” Jardon (Moto 80, Moto & Loisirs) kende in zijn professionele carrière heel wat hoogtepunten. De sympathieke Luikenaar mocht proeven van de beste motoren ter wereld en maakte onvergetelijke motorreizen op exotische locaties. Deze week begint Christophe aan ’n nieuw once-in-a-lifetime avontuur. Als lid van het  Team Belgium communicatieteam trekt hij in het zog van onze Paralympische atleten naar Parijs! 

Van overmorgen 28 augustus tot en met 8 september vinden de Paralympische Spelen plaats in de Franse hoofdstad. Ondertussen is het al de 17de editie van de Paralympics. Maar liefst 4.400 atleten uit 182 landen zullen er uitkomen in 22 sportdisciplines. Ons land vaardigt 29 atleten af, TeamNL trekt met 86 topsporters naar Frankrijk.

Wat houd jouw taak ter plaatse precies in? 

Christophe Jardon: “Met een team van vier personen ter plaatse stoomlijnen we de communicatie voor onze eigen kanalen zoals de website en social media van Paralympic Team Belgium. Daarnaast organiseren we de aanvragen en interviews van de geaccrediteerde media met onze atleten, zowel in het Paralympisch dorp als in de mixed zone. Mijn rol in Parijs ligt in het verlengde van wat ik als communicatie- en marketingverantwoordelijke doe voor de Ligue Handisport Francophone. Met Jeroen (Bauters) en Lothar (Desmet) zitten er ook specialisten van G-Sport Vlaanderen in ons teams, amen met Hélène Masson van het Belgium Paralympic Committee. Het worden zeker drukke weken, maar ik kijk er hard naar uit!”

Je bent zelf altijd erg sportief geweest en je hebt verschillende paralympische disciplines beoefent. Zat het er ooit in dat je zelf als sporter naar de Paralympics zou gaan?

Jardon: “Ik moet toegeven dat ik mezelf die vraag ook al heb gesteld. Aan de andere kant, we hebben het hier wel over topsport hé! Paralympische atleten leven voor hun sport, even hard als valide sporters. Als valide persoon zou ik mezelf nooit een topsporter hebben genoemd. Onze atleten brengen enorm veel opofferingen. Of het nu gaat om hun trainingen, de discipline of al andere aspecten die bij hun sport komen kijken… Het gaat er professioneel aan toe. Wie op de Paralympics staat, beschouwt sport als zijn of haar job. Ik doe erg graag aan sport maar het mentale aspect en de striktheid die horen bij een levensstijl als topsporter zijn niet aan mij besteed. Voor mij staat sport synoniem met plezier. Op het hoogste niveau heb je te maken met bijzondere persoonlijkheden. Mensen die super competitief zijn, die grenzen willen verleggen. Ze hebben iets speciaal qua mentaliteit!”

Er zijn inderdaad genoeg voorbeelden van sportmensen die na een zwaar ongeval hun high performance levensstijl hebben verder gezet. Zoals ex F1 piloot Alex Zanardi (viervoudig Paralympisch gouden medaille winnaar), David Bailey en Marc Herremans (allebei triathlon) en o.a. Joël Roelants, Dave Versluis of Axel Allétru.

Jardon: “Precies, (lacht) ik merk dat je goed je huiswerk hebt gedaan!”

Wie zijn de speerpunten van Team Belgium die we in het oog moeten houden?

Jardon: “We zullen in Parijs uitkomen in 11 disciplines en in verschillende sporten hebben we kanshebbers op medailles. Zo staan we bijvoorbeeld sterk in het wielrennen met een sraffe delegatie (Tim Celen, Louis Clincke, Ewoud Vromant, Jonas Van de Steene, Maxime Hordies, Marvin Odent), in de atletiek (Léa Bayekula, Maxime Carabin, Martin Clobert, Peter Genyn, Roger Habsch, Kiara Maene, Selma Van Kerm), het tafeltennis (Laurens Devos, Ben Despineux, Marc Ledoux en Florian Van Acker) en de paardensport (Manon Claeys, Michèle George, Barabara Minneci, Kevin Van Ham). Naast de atleten zal ook het decor meer dan de moeite waard zijn. De atletiek vindt opnieuw plaats in het Stade de France en je zal voor de verschillende competities weer heel wat bekende locaties in Parijs herkennen. Ook dat hoort zeker bij het spektakel.”

In Vlaanderen zijn enkele Paralympiërs zoals Ewoud Vromant, Manon Claeys of Florian Vanackere al een beetje bekend bij het grote publiek. Hoe zit dat in Wallonië?

Jardon: “Ik denk dat de tennisser Joachim Gérard onze meest opvallende deelnemer is. Hij stond jarenlang an de top, haalde de n° 1 in de wereldranking, won Australian Open én Wimbledon. In Rio pakte Joachim zilver, Parijs wordt zijn 5de en laatste Paralympisch toernooi. Ook rolstoelracer Roger Habsch is wel bekend in Wallonië. Voorafgaan aan de Spelen hebben we al een toegenomen interesse van de media gezien, zowel van de nationale als regionale pers. Da’s uiteraard alleen maar positief.”

Heb je zelf ooit tegen Joachim Gérard gespeeld?

Jardon: “Nee, daar valt niet aan te beginnen! Het tennisniveau van Joachim is echt van een andere planeet in vergelijking met het mijne. Dat zou zoiets zijn alsof ik vroeger tegen Stefan Everts of Valentino Rossi had gereden. No way dus!”

Helaas geen Belgen in de teamsporten.

Jardon: “Dat klopt, jammer genoeg inderdaad. Zowel rolstoelbasketbal als Blind football of Goalball zijn heel spectaculair en er is altijd veel sfeer tijdens topwedstrijden. Hopelijk hebben we voor LA in 2028 wel teams die zich kwalificeren.”

Volg je nog een beetje wat er gebeurt op het vlak van motorsport?

Jardon: “Goh, jawel een beetje maar toch veel minder dan vroeger. Het eerste jaar na mijn motorongeval (red. oktober 2014) volgde ik alles nog op de voet, daarna werd het steeds minder. Hoewel ik af en toe eens naar de MXGP resultaten kijk. Ik ben ook wel benieuwd naar de MX of Nations. Zeker omdat ik onze bondscoach Joël Roelants volg op social media. Er is ’n nieuwe generatie Belgische toppers in de cross opgestaan en dat is op zich natuurlijk geweldig!”

Wat is jouw mooiste herinnering als journalist/testrijder? 

Jardon: “Ik heb met heel bijzondere racemotoren mogen rijden zoals de laatste Honda waar Valentino Rossi in de MotoGP mee reed, de Yamaha fabrieksmotoren van Stefan Everts toen die 250 en 450 combineerde, de KTM SX540 Joël Smets enzovoort. Eigenlijk is dat niet zo’n feest als je zou denken! Je krijgt slechts heel weinig tijd tijdens zo’n fabriekstest waardoor er veel druk is. (glimlacht) Laat ons zeggen dat de perfecte Instagram-ervaring en de realiteit nogal verschillen! Je wil een goede en interessante test schrijven, maar qua rijden moet het ook nog op iets trekken voor de foto’s. En het zijn dure, exclusieve motoren dus mag je ook niet te veel risico’s nemen. Vallen is uit den boze als je voor zo’n gelegenheid wordt uitgenodigd door een fabrikant. Echt genieten is dus lastig op zo’n moment.”

Je bent ook op een heleboel plaatsen geweest waar je anders nooit zou zijn gekomen.

Jardon: “Zeker! Er zijn zoveel avonturen waar ik met plezier op terugkijk. De Trans Tunisia Rally, de BMW GS Challenge in Zuid-Afrika, met Yamaha zijn we voor de WR modellen eens naar Finland gegaan. Gedurende verschillende dagen in de sneeuw rijden samen met een ex-500cc topper -Dirk Geukens was er ook bij voor Motorgazet- was fantastisch. De voorstelling van de YZ450 in Budd’s Creek was nog zo’n topervaring. Af en toe moet ik eens aan terug denken aan die tijd als er een T-shirt of foto van toen opduikt. Ik houd ook goede herinneringen aan de 12h van La Chinelle. Je rijdt als team in een heel speciale sfeer, om beurten ’s nachts rijden… Echt onvergetelijke momenten!”

Sommige mensen zoeken na een motorongeluk een nieuwe invulling om in het wereldje te blijven. Dat heb je bewust niet gedaan?

Jardon: “Nee toch niet. Zoals ik eerder zei, zat ik er aanvankelijk nog helemaal in. Net zoveel als daarvoor: ik las alle magazines en checkte het nieuws online, ik volgde de races op TV… Stilaan verminderde die interesse, laat ons zeggen van 100% naar 15% of zo… Er zijn genoeg rijders die opnieuw de baan op gaan met aangepaste motoren. Ik heb ook regelmatig voorstellen gekregen omdat soort van motoren te proberen. Dat zegt me echter niks. Ik heb geproefd van het allerbeste en ik vrees dat zo’n ervaring  alleen maar kan tegenvallen.”

Vooral bij de Zomerspelen is er elke keer de vraag wie zal opstaan als de koning of koningin van deze editie. Zijn er atleten die hun sport kunnen overstijgen tijdens deze Paralympische Spelen? 

Jardon: “Daar heb ik niet zo’n zicht op omdat ik vooral vertrouwd ben met onze nationale sporters. Netflix heeft met ‘Rising Phoenix’ enkele jaren terug een straffe docu gemaakt. Daarin werden negen Paralympische atleten geportretteerd waaronder de Italiaanse schermster Bebe Via. Zij hebben zeker een groter publiek bereikt. Misschien staat er in Parijs iemand op die uitgroeit tot een absolute ster, wie weet? Maar op dit moment zie ik het echter niet gebeuren dat er een grote vedette à la Michael Phelps of Simone Biles op staat. Nationaal zijn er gelukkig uitzonderingen met atleten die ook de grote massa raken. Denk maar aan Marieke Vervoort (atletiek) bij ons of Esther Vergeer (tennis) in Nederland.”

 

Misschien ligt de kracht van de Paralympische Spelen ook elders dan van die gigantische machine die de Olympische Spelen zijn.

Jardon: “Je kan eer niet omheen dat er er plots veel meer media-aandacht zou moeten zijn om supersterren te creëren. Hoewel de aandacht zeker groeit, zie ik geen explosie op dat vlak. Je mag ook niet vergeten dat de ‘exposure’ verdeeld is omdat je op de Paralympics verschillende categorieën hebt naargelang de beperking van de atleten. In de 100 meter wheelchair heb je veel verschillende klassen en dus veel verschillende medaillewinnaars. Hierdoor kunnen er wel nationale sterren opstaan. Méér dan om individuen draait het de komende twee weken om de spirit van de Paralympische beweging: doorzetting, gelijkheid, inspiratie en moed. Sport heeft de kracht om levens te veranderen.”

Je bent ook zelf getuige van die laatste stelling.

Jardon: “Zeker en vast. Iedereen die een zware opdoffer heeft meegemaakt zoals ik trouwens. Na een dwarslaesie staat sport sowieso op het programma tijdens de revalidatie. Ook al zit je plots in een rolstoel het laat je toe om je zinnen te verzetten. Ze gooien jou een bal toe en voor je het weet ben je aan het basketten. Het is een manier om weer plezier te maken, om fysiek bezig te zijn -wat voor mij vanzelfsprekend belangrijk was- en om sociale contacten op te doen. Ook na mijn revalidatie ken ik trouwens blijven sporten. Ten eerste omdat ik weinig anders om handen had. Op die manier heb ik verschillende sporten leren kennen, van rolstoelbasket over triathlon, handbike tot tennis en skiën. Ik weet zeker dat sport mij enorm heeft geholpen om het leven te leiden dat ik nu heb. Helaas heb ik door mijn drukke professionele agenda op dit moment te weinig tijd om veel te sporten!”

Net zoals voor de Olympische Spelen is er eigenlijk een dubbele missie. Enerzijds het behalen van medailles voor de elite-atleten anderzijds zijn zij de trekker die mensen aan het sporten kunnen krijgen.

Jardon: “Zowel voor de Ligue Handisport Francophone in Wallonië als G-Sport Vlaanderen is dat laatste inderdaad een belangrijke uitdaging. Na de Spelen stijgt de interesse van mensen die zelf willen gaan sport. Daarom moeten we klaar zijn om hen te ontvangen in de sportclubs. Op die manier kunnen we effectief meer mensen aan het sporten krijgen. De verdere ontwikkeling van topsport is nog een ander paar mouwen. Daar zijn middelen, lees subsidies voor nodig. Zeker omdat je voor de Paralympische sporten ook tegen bijkomende kosten aanloopt. Het materiaal is vaak duur want rolstoelen en handbikes worden hoe langer hoe meer gesofisticeerd. Ook daar boekt de technologie vooruitgang met lichter materiaal en echte race-toepassingen, maar helaas is het prijskaartje dan navenant. Daarnaast zijn de buitenlandse reizen duurder dan voor gewone sporters terwijl het veel moeilijker is om sponsoring te vinden.”

Het Belgische team trekt alvast onder een gunstig gesternte naar Parijs. Team Belgium deed het al goed in de ‘eerste helft’.

Jardon: “We zijn in ieder geval ambitieus voor de tweede helft. In Parijs will we beter doen dan in Tokio waar we 15 medailles winnen. Dat het deze keer dicht bij huis is, speelt zeker in ons voordeel. Logisitiek is alles veel makkelijker en het is dichtbij voor  supporters en familie. Ook dat scheelt en zal zeker een boost geven. Voor de eerste keer is er trouwens een eigen uitvalsbasis voor de fans met het “Lotto Paralympic Belgium House”. Aan de locatie op de Champs-Élysées zal het zeker niet liggen!”

Ideaal om een paar feestjes te bouwen dus. Veel succes!
Jardon: “Bedankt, we gaan er voor.”

Tekst: Tom Jacobs

Foto’s: Handisport/Gilles Dehérand, Johan Temmerman/NNieuws  Serge Frocheur