Niets zo belangrijk als aan een sport beginnen met de juiste basis. Zoals er voor volwassenen erg uitgebreide trainingsschema’s bestaan is dat net zo bij jeugdsporters. Het is nogal wiedes dat de jonge atleten een basisuithouding hebben en een eigen interesse voor de sport die ze gaan aanleren. Een voordeel bij kinderen is dat bij het merendeel door hun jeugdig enthousiasme en hun bewegingsdrang steeds al een behoorlijke basisuithouding aanwezig is. Is dit niet het geval dan moet dit van thuis uit gestimuleerd worden zonder dat kinderen het gevoel krijgen dat ze aan het trainen of doelbewust aan het sporten zijn, dit kan dus perfect al spelend.
Coördinatie en behendigheid staan centraal
Eens deze eis is voldaan kunnen we stellen dat er drie ontwikkelingsfases zijn. Tijdens deze eerste fase werken we vooral naar een veelzijdige psycho-motorische basisontwikkeling. Met andere woorden coördinatie en behendigheid staan centraal voor de latere ontwikkeling van sportspecifieke vaardigheden. Dit is, met de motorsport als doel, bijzonder belangrijk, de bewegingen bij het motorrijden zijn bijzonder complex en bestaan uit tal van verschillende technieken die op het juiste moment en in een korte tijd moeten samengebracht worden. Deze eerste fase situeert zich algemeen gezien in de leeftijdsgroep 6 tot 10 jaar. Bij motorsport wordt er meestal iets vroeger aan begonnen. Interessant is steeds om zich op een jongere leeftijd toe te leggen op fietsen waarbij het sturen, gecombineerd met remmen alvast centraal staat en het een mooie basis kan bieden voor de toekomstige motorsport.
Van training naar competitie
Tijdens de tweede ontwikkelingsfase gaat men over tot de sportspecifieke specialisatie, waarbij het verder aanleren en vervolmaken van de technische vaardigheden centraal staan. Ook wordt er stilaan gestart met wedstrijdtraining. Hierbij is het belangrijk om zeker te weten dat het kind alle noodzakelijke vaardigheden voldoende bezit en zeker is van zichzelf om zich naar de volgende stap te begeven. Zo is het bijvoorbeeld interessanter om een jaartje later, maar beter voorbereid aan de wedstrijdtraining te beginnen als te vroeg en onvoorbereid aan de slag te gaan. Tijdens de tweede fase is het ook belangrijk om niet steeds op die ene sport, bijvoorbeeld het motorcrossen te focussen. Zoek een complementaire sport, waar het kind een andere beleving uit haalt. Bijvoorbeeld motorcross en BMX. De waarde van BMX als leerschool voor motorcross is al meer dan voldoende bevestigd en het rijtje ex-BMX’ers die naam maken (of gemaakt hebben) op de motor is lang en indrukwekkend: Gautier Paulin, Jeremy McGrath, Joël Smets, Chris Jacobs, Boyd Karsmakers, Lars Van Berkel…
Specifieke training en specialisatie
De overgang naar de derde en laatste fase kan je moeilijk afbakenen met een specifieke leeftijd. Wanneer deze begint is afhankelijk van de snelheid van het doorlopen van de tweede fase. Toch kunnen we algemeen zeggen dat het optimaliseren en maximaal aanwenden van de specifieke trainingsvormen ergens tussen 13 en 18 jaar beginnen. Zowel techniek als fysiek zijn in deze fase uiterst belangrijk. Het is dan ook noodzakelijk om beide thema’s voldoende aan bod laten komen. Zo is het bijvoorbeeld niet voldoende om alleen zo veel mogelijk rijtijd te voorzien. Naarmate het kind zich gaat ontwikkelen naar een jong volwassene mogen trainingsomvang en intensiteit van de trainingen ook sterk toenemen. Daarnaast is het erg belangrijk om op regelmatige basis deel te nemen aan wedstrijden.
Een aandachtspunt is ook om uw kind niet te vroeg willen laten pieken. Wedstrijden op regionaal of nationaal niveau zijn ideaal om ervaring op te doen en naar een hoger doel toe te werken, maar hou steeds in het achterhoofd dat de meeste mensen pas optimaal presteren vanaf 18 jaar en ouder. Overtraining of verlies van interesse in de sport is dus een gevaarlijk iets wat nauwlettend in de gaten moet worden gehouden.
Tekst: Bram Deboutte /Bron: Basis voor verantwoord trainen
Credit foto’s: Rieju, Nike