De meesten onder ons kunnen het zich nauwelijks voorstellen maar in de jaren ’60 en ’70 –midden in de koude oorlog- spraken de Russen* een hartig woordje mee aan de top van het WK motorcross. Als het van de vrolijke Evgeny ‘J-Bob’ Bobryshev afhangt, gaat ook hij de komende jaren zijn plaatsje opeisen aan de top. De CAS-Honda piloot verbaasde dit seizoen vriend en vijand. Bobryshev is bijgevolg erg gegeerd op de transfermarkt. MXM wist ‘m echter nu al vast te leggen… voor een exclusief interview!
Vorig jaar werd je 20ste in het WK MX2, dit seizoen ben je de verrassing in de MX1. Wat is het verschil?
Evgeny Bobryshev: “Ik maakte een grote overstap van de MX2 naar de MX1, dat klopt. Maar je mag niet vergeten dat ik met mijn lengte ook heel zwaar was voor een 250. Vanaf dat ik op de 450 stapt, voelde het eigenlijk goed aan. Het team heeft me ook enorm geholpen met die aanpassing aan de MX1. Volgens mij is het grootste verschil dus de motor en het team. Alle stukjes van de puzzel passen in elkaar en dan volgen de resultaten vanzelf!”
Had je ook een goede winter, voor dit seizoen?
Evgeny Bobryshev: “Eigenlijk wel. Al mag je niet vergeten dat ik in de winter echt alleen fysiek heb gewerkt want in die periode van het jaar is het in Rusland -20° C. Van rijden komt er dan natuurlijk niets in huis, toch heb ik een beetje op het ijs gereden met spijkerbanden. Puur voor de fun! Pas in januari ben ik echt weer aan de motortraining begonnen. Toen zat ik met Gareth (Swanepoel) en Neil Prince (CAS-Honda’s teammanager) in Zuid-Afrika.”
Fysiek ben je waarschijnlijk één van de fitste MX1 rijders. Werk je samen met een trainer?
Evgeny Bobryshev: “Neil Prince en zijn schoonvader helpen met mijn training. Ook voor mijn dieet.Voordien luisterde ik vooral naar wat mijn lichaam me vertelde. Als je moe bent, is het beter om een dag te rusten. Dat wil zeggen dat je op de limiet aan het trainen bent. Ook Harrie Van Hout (noot: mechanieker van Xavier Boog) heeft me altijd goede raad gegeven sinds ik in 2005 in Nederland terecht ben gekomen.”
Had je vooraf zelf in de mot dat je wel eens zou kunnen verrassen in de MX1?
Evgeny Bobryshev: “In het begin van het jaar had ik niet echt een voorgevoel nee. Dat ik dit jaar een race zou leiden zoals tijdens de eerste manche in Letland… dat was meer een droom! Mijn doel was gewoon om mijn best te doen en regelmatig punten te scoren. Naarmate het beter gaat, stel je dat doel dan wel bij. Letland was echt fantastisch, maar op het einde van die reeks was ik steendood en Desalle ging me nog voorbij. En ik viel ook net naast het podium uiteindelijk. In Zweden was het weer hetzelfde liedje met Ramon die me nog net uit de top-drie hield. Ach ja, ik hoop dat mijn eerste podium niet lang meer duurt!”
Je staat ook mooi aan de leiding in het Maxxis British Championship?
Evgeny Bobryshev: “Ja dat klopt. Ik trek er ook graag naar toe. Het is een hoog niveau, de organisatie is altijd in orde en ze hebben er mooie circuits. Het zal mijn resultaten wel helpen dat ik altijd met een grote lach op mijn gezicht naar het Britse kampioenschap ga!”
Vertel eens iets over jouw woonplaats in Rusland?
Evgeny Bobryshev: “Ik ben opgegroeid 200 km ten zuiden van Moskou in een klein stadje dat Kondrovo heet. Mijn vader heeft daar zijn eigen circuit en ook apart een zandcircuit. Na Zweden ben ik terug naar huis gegaan en heb ik wat ontspannen. Het was heel heet, ik heb dus veel aan het zwembad gelegen. Ik ben tijdens de zomerbreak natuurlijk wel fysiek getraind, maar weinig met de motor gereden. Zo blijf je hongerig naar de motor. Het was ook belangrijk voor mij om mijn familie nog eens te zien. Voor Zweden was het alweer drie maanden geleden dat ik iedereen nog had gezien en ik begon heimwee te krijgen. Na de de break waren mijn batterijen weer helemaal opgeladen!”
Jouw vader heeft ook op hoog niveau motorcross gereden?
Evgeny Bobryshev: “Inderdaad, mijn pa is nog twee keer Russisch kampioen in de 500cc geweest. Hij was heel goed op zijn halfliter en ik snap nog niet hoe hij dat klaarspeelde! Bij CAS hebben ze ook zo’n Honda CR500 staan, precies zoals hij er één had. Ik heb ‘m laatst eens getest. Echt niet normaal die motor, zoveel power! Ik heb enorm veel aan mijn vader te danken. Zeker toen ik 85cc reed. Ik trainde toen al twee keer per dag. Dat was best een zwaar programma.”
Was je er bij toen de laatste Russische GP plaats vond in 2002 (Yakhroma tegen Moskou)?
Evgeny Bobryshev: “Yep! Maar ik keek alleen, ik had er echt geen idee van wie die rijders allemaal waren. Ik kende geen namen toen. Die dag heb ik wel mij ogen uitgekeken hoor. Ik weet dat ik nog foto’s heb laten maken met de meeste GP-rijders daar. Al weet ik niet meer met wie! Of er ooit nog een GP komt in Rusland? Ik hoop het wel natuurlijk. Al gaat het op dit moment niet zo lekker met de Russische motorbond. We zullen wel zien.”
Voor je in het EK begon en naar het westen kwam voor de cross, heb je ook nog even aan wegrace gedaan?
Evgeny Bobryshev: “In 2004 deed ik een seizoen wegrace met een 125cc. We hadden de Honda van Mika Kallio overgekocht. Een echte GP machine hoor! Ik ben dat jaar Russich kampioen geworden. Het slechte eraan was wel dat je ‘m in gang moet duwen zoals die echte tweetakt racertjes. Daar houd ik zo niet van en ook het geluid vond ik maar niks. (Evgeny imiteert het typische scherpe gezoem) Een motorcross tweetakt klinkt veel mooier dan een wegracer vind ik! Het jaar voordien had ik met een zwaardere 600cc geracet. Dat vond ik veel leuker. Met een 125cc moet je veel harder werken. Ik heb er ook nog eens een heel zware crash mee gehad. Man; ik heb nog maar zelden zoveel pijn gehad! Op een keer was ik in Finland gaan rijden en ik werd voorbijgegaan door een kerel me lang zwart haar. Toen ik ‘m zag in de pitlane schrok ik me rot: het bleek een meisje te zijn. (lacht smakelijk) Toen wist ik genoeg, wegrace is niks voor mij! Maar ik heb me die wegrace-episode nooit beklaag. Op dat moment leek er een mogelijkheid te zijn om wegrace GP’s te gaan rijden dankzij Mijnheer Nifantov, de voorzitter van de Russische motorsportfederatie. Hij heeft veel voor mijn carrière gedaan, jammer genoeg is hij deze zomer overleden.”
Dus als Honda een test regelt met de MotoGP motor van Dani Pedrosa dan zie je dat wel zitten?
Evgeny Bobryshev: “Reken maar! Ik denk dat ze in de MotoGP met echte projectielen racen. Waarschijnlijk hang ik er dan maar aan al seen vlag, maar het lijkt me wel cool om te doen. Soms volg ik de MotoGP nog wel op TV.”
Na zo’n sterk seizoen moet je wel in trek zijn op de transfermarkt?
Evgeny Bobryshev: “Er is inderdaad wel interesse, maar ik kan er nog niet veel concreet over kwijt. Ook het hele plaatje moet kloppen om goede resultaten te halen: de motor, het team… Ik weet ondertussen weld at het niet vanzelf komt.”
Je staat bekend als iemand met veel karakter. Kan je daar soms te ver in gaan?
Evgeny Bobryshev: “Zoals toen ik met een zwaar gekwetste enkel reed? Tja als je kan rijden, waarom zou je het dan niet doen? Ik weet dat het zeer doet maar daar moet je je dan maar overzetten. Daarvoor ben je toch een vent, verdorie! Je gaat toch niet zoals een meisje zitten huilen zeker? Als je toch op de motor stapt nadat je iets hebt gebroken kan je het erger maken. Voor motorcross moet je ook mentaal sterk zijn om door te gaan ook als het moeilijk is.”
Bedankt voor de babbel J-Bob!
Evgeny Bobryshev: “(enthousiast) Dàt is lang geleden dat ik die bijnaam heb gehoord. Dat moet van in mijn Vangani-periode geleden zijn. Grappig. In Engeland zeggen ze nu allemaal Boby. Ik ben benieuwd wat ze in Brazilië gaan zeggen, hahaha.”
Credit foto’s: Ray Archer
* Guennady Moisseev spant de kroon onder de Russische MX-piloten met drie 250cc wereldtitels (‘74, ’77 en ‘78), Victor Arbekov (kwartliter wereldkampioen in ’65) en Vladimir Kavinov (derde in het WK 250cc in 1979).
De Russen wonnen ook twee keer de Motorcross der Naties (’68 en ’78) en één keer de Trofee der naties (’79)