Ook dit jaar houdt Wim Vanderheyden ons weer op de hoogte van z’n avonturen in het BK Enduro. Afgelopen zondag reed hij een ijskoude seizoensopener in Warnant.
De opener van het BK werd verreden onder winterse omstandigheden. Het is geweten, zonnebrandolie hebben we nog nooit nodig gehad in Warnant, maar sneeuw hadden we toch niet meer verwacht na de 3 zonnige dagen van afgelopen week. Het slechte weer weerhield niet dat een record aantal van 340 piloten, waaronder 43 inters, hun meestal nieuwe motor en uitrusting kwamen vuil maken. Slechts 70 haalden de finish. Deze cijfers en bijhorende foto’s spreken boekdelen. De pre-rider had op zaterdag nogal krappe tijden berekend, waardoor we niet alleen in de proeven maar ook op de route voluit moesten.
Al na een paar kilometer route had ik door dat het een lange dag ging worden, waarin niemand foutloos ging blijven. Ik had geen supergevoel maar de chrono’s spraken dat tegen. Van bij de eerste proef nam ik de leiding van mijn klasse en top 5 algemeen. Proef 2 werd verreden over 2 ronden in een hellend weiland, ik reed er een 3de tijd algemeen en nam zo al meteen 20 sec. voorsprong op mijn eerste achtervolger in de E3 klasse. Goed dus, maar als ik de staat van het weiland zag na de eerste passage van de 40 inters, wist ik dat het nog zwaar kon worden op zo’n slagveld.
Ronde 2 en 3 verliepen nog beter met constant scherpe chrono’s. Zodanig dat ik met nog 1 ronde en 2 proeven te gaan 3de stond algemeen op amper 7 sec. van JF Goblet. Alles was dus nog mogelijk, maar intussen waren zowel de route als de proeven een waar slagveld geworden. Het dooiwater van de eerder gevallen sneeuw maakte op sommige plaatsen grote plassen over de vele diepe sporen, waardoor het altijd een beetje gokken was. De hele dag wist ik dat keurig te doen behalve in de laatste ronde maakte ik een verkeerde keuze. Onder het water zat een iets te diepe put waardoor ik voorover ging en met motor en al in het water lag. Ik zag het water langs de uitlaat naar binnen lopen, niet goed dus. Ik nam het zekere voor het onzekere en wachtte met starten. Ik hield hem op het achterwiel en liet het water langs de demper eruit lopen. Ook de filter moest er uit om zo goed en kwaad mogelijk te drogen, in de hoop dat hij nog zou starten. Het duurde even maar hij bewees de naam Pure Enduro waardig te zijn. Door dit akkefietje kwam ik 9 sec. te laat op de check-point, met als gevolg 1 minuut straftijd. Weg podiumplaats algemeen. Pech dus, maar iedereen zal na zo een een zware wedstrijd wel een gelijkwaardig verhaal te vertellen gehad hebben.
Mijn leidersplaats in de E3 klasse kwam niet in gevaar, meer nog, een paar van mijn grootste tegenstanders gaven op. Ik onthou van deze wedstrijd dat de snelheid wel goed zat en ik opnieuw veel plezier beleefde aan het stuur van mijn Husaberg TE300. Minder plezier had ik bij het schoonmaken, dat duurde deze keer toch iets langer dan anders.
Tot de volgende.
Wim
Meer info op http://www.wimvdh.be