Nick Triest maakte de afgelopen jaren voornamelijk naam als motocrosser, maar stapte sinds dit seizoen samen met Beta in een nieuw avontuur namelijk enduro. Ondertussen heeft Nick zijn eerste wedstrijden van dit seizoen al achter de kiezen, en daarom leek het ons de hoogste tijd om hem hierover in een tweedeling interview eens aan de tand te voelen.
“Ik vond dat ik een beslissing moest nemen”
Hoe bevalt het leven jouw als enduro rijder?
Het is toch anders dan toen ik nog gewoon motocross reed. Akkoord het is wel beide met een motor rijden, maar er komt toch allemaal net iets meer bij kijken dan gewoon aan de start verschijnen, vertrekken en finishen. Zo moet ik nu bijvoorbeeld tussen de proeven door op een korte tijd zelf nieuwe mousse en banden leggen terwijl dat vroeger iets was voor de mekanieker. Je zit tijdens een enduro ook gewoon langer op de motor zo’n 5 à 8 uur, en dat weegt toch ook wel door. Daarom ook heb ik mijn trainingsschema heb moeten aanpassen in die zin dat ik mij nu nog meer focus op duurtraining.
Hoe is dit enduro avontuur eigenlijk tot stand gekomen?
Dat begon eigenlijk een jaar of drie geleden toen ik deelnam aan de 12 uur van la Chinelle, en we met ons team ondanks pech alsnog als tweede wisten te finishen. Sindsdien zagen ze mij bij Beta wel graag voor hun in de enduro’s uitkomen, en de vraag langs hun kant uit bleef ook steeds komen. Uiteindelijk vond ik toch dat ik dan ook naar hun toe een beslissing hieromtrent moest nemen. Oftewel moest ik hun laten weten dat ze met mij helemaal geen rekening meer moesten houden of dat ik er uiteindelijk toch voor zou gaan. En uiteindelijk is het dan de laatste optie geworden.
“Na het stoppen van het team stond ik vorig jaar plots met lege handen”
Je had in eerdere interviews na het stoppen van je vorige team aangegeven te stoppen met de motorsport, wat heeft je dan alsnog kunnen overtuigen om uiteindelijk toch opnieuw deze stap te zetten?
De vraag van Beta was er dus wel al langer, maar ik had tot dan toe de boot altijd een beetje afgehouden aangezien ik zelf nog graag motocross reed. Tot ik vorig seizoen bij het stoppen van het team plots met lege handen stond. Ik voelde toen echter wel dat Beta nog steeds 100% achter mij stond, en daarom had ik uiteindelijk dan toch de knoop doorgehakt om de stap richting de enduro te zetten.
Heb je soms nog heimwee naar de motocross?
Ja, je mist dat altijd natuurlijk wel een beetje. De motoren zijn om te beginnen al anders. Voor een gewone amateur crossers zou zo een enduro ideaal zijn, maar om echt competitie op niveau te mee te kunnen kom je met een enduro toch een beetje te kort tussen de crossmotoren. Ik mis de crossmotor dus wel een beetje, maar ik rij ook heel graag met mijn enduro motor dus ik lig er ook niet echt wakker van.
Wat zijn je doelen op lange termijn in de enduro?
Goh, dat is momenteel eigenlijk nog moeilijk te zeggen. Normaal gezien ga ik richting het einde van het seizoen wel al eens deelnemen in de Enduro GP’s om zo al eens een beetje te kunnen proeven en voelen wat dat allemaal precies is. Hierna ga ik voor mezelf dan ook al beter kunnen uitmaken waar en hoever ik precies sta. Ik ga gewoon zo goed mogelijk proberen te rijden, en dan zal het verder ook een beetje afhangen van Beta zelf aangezien ik in samenspraak met hun mijn kalender opmaak.
Tekst en foto’s: Dieter Jans