Een compacte omloop zoals Arco di Trento maakte duidelijk hoe belangrijk een goede start wel is. Zowel het soort banen als de kleine onderling verschillen, verplichten de teams om te zoeken naar de details die het verschil kunnen maken. Bijvoorbeeld: hoe krijgt een 450cc crossmotor de grip en tractie op de metalen startplaat die toelaat om als eerste te starten?
Zeker de fabrieksteams laten geen steen op de andere om een strategie of technisch hulpmiddel te vinden dat profijt kan opleveren in de start. Natuurlijk was het begin van een wedstrijd altijd al van cruciaal belang maar zeker sinds de introductie van de metalen startplaat in 2017 geldt dit meer dan ooit.
Jeffrey Herlings voert een proefstart uit.
Dat ze er bij het Wilvo Yamaha MXGP team als de kippen bij waren om te trainen met een metalen startplaat is de logica zelf. Hoofdsponsor Wilvo is bovendien gespecialiseerd in metaalbewerking. Behalve de starttechniek van de rijders wordt ook hard gewerkt aan elektronische ondersteuning en andere snufjes. Denk maar aan de toerentalindicator van Jeffrey Herlings. De zogenaamde holeshotlinks lijken dan weer hun beste tijd te hebben gehad. Opvallend waren de voorbije GP’s de verse achterbanden –en bandenwarmers- die hun intrede doen na de opwarmingsronde.
Is iedereen gelijk in de start?
“Iedereen pusht keihard om progressie te boeken in de start omdat het zo’n cruciaal deel van de race is. Je kan meerijden met de snelste rijders, goede lijnen vinden en een ritme neerzetten dat de rest van jouw wedstrijd kan beïnvloeden,” legt Rockstar Energy IceOne Husqvarna Teammanager Antti Pyrhonen uit. “Zonder die start krijg je een heel ander verhaal. Want dan moet je vaak over de limiet gaan en dan maak je fouten of kom je ten val. Omdat iedereen gelijk is met de metalen startplaat is er maar een beetje winst te boeken om het verschil te maken. Hoewel er nog bijkomende factoren zijn natuurlijk. Een plaats aan de binnenkant van de bocht blijft voordelig, maar ook de ondergrond net na het starthek is niet overal gelijk. Op sommige plaatsen is het harder of is de grip beter. En de motor is uiteraard ook van belang. Te veel kracht op het startrooster is geen voordeel want je moet het vermogen nog steeds kunnen controleren! Als je op de baan zelf terecht komt, heb je dan weer volop koppel nodig als de aarde diep is losgemaakt.”
Antti Pyrhönen samen met Max Anstie voor de start van de allereerste MXGP met een metalen startrooster in Losail, Qatar 2017.
Het ziet er dramatisch uit, de monteurs die in zeven haasten de achterwielen vervangen van zodra de officials het twee minuten signaal laten weerklinken. Enkele rijders trokken de trend op gang en nu zie je het steeds vaker. “Eigenlijk gaat het allemaal om ‘proper’ rubber,” zegt Red Bull KTM MX2 Team Manager Dirk Gruebel die ook de KTM 450 SX-F’s van Jeffrey Herlings en Glenn Coldenhoff onder zijn toezicht heeft “en het kan een groot verschil betekenen. Als de grond nat is of je moet door een plas op weg naar het het startrooster dan kan dat zeker een nadeel opleveren.”
Antti Pyrhonen is voorzichtiger. “Moeilijk te zeggen,” vindt de Fin. “We hebben alles geprobeerd en we proberen om de beste manier te vinden om wielspin op de startplaat te vermijden. Als je met wielspin te maken, krijgt mag je het vergeten. Eerlijk gezegd denk ik niet dat die dingen zo’n groot verschil uitmaken en of je de kopstart pakt of niet. Alles begint met het reactievermogen van de rijder dat bepaalt of je spint of wheeliet. Ook de metalen plaat kan verschillen van omloop tot omloop. Je moet het volledige potentieel van de 450 motor qua acceleratie kunnen benutten. Ondanks alle technische ontwikkelingen, startsystemen, propere banden of niet geeft de starttechniek van de rijder nog steeds de doorslag.”
Dirk Gruebel (rechts) assisteert bij een wielwissel voor de motor van ‘The Bullit’.
Tim Gajser geeft zijn mening
Een duidelijke maar opvallende stelling van de ex-MX3 toprijder. Max Nagl stond bijvoorbeeld jarenlang bekend als één van de beste starters in het MXGP/MX1 veld. Na de overstap op de metalen startroosters had Nagl het lastig om te starten zoals voorheen. Tim Gajser geeft zijn mening. “Het is sowieso beter qua tractie om een propere band op te leggen als het erg modderig is. Maar ik denk niet dat het nodig is onder ‘normale’ omstandigheden. Je maakt de baan gewoon proper door hem even te laten spinnen op de balk voor je hem neerzet op het rooster. Dat volstaat denk ik. Als het erg kleverig modder is zoals tijdens de MX of Nations in Matterley Basin dan is het wel belangrijk om het achterwiel te veranderen.”
Wie in de details duikt van het metalen startrooster komt vanzelf uit bij extra testen en allerlei theorieën. “Ik denk ook dat het rooster zelf niet hetzelfde is als vorig jaar want het is geschilderd,” aldus Gajser die verwijst naar de groene en zwarte kleur. “Er is minder grip en vaak spin ik. Als we zelf testen op een metalen startplaat loopt het lekker maar op de GP’s heb ik meer wielspin, we moeten dus uitzoeken waarom.”
Tim Gajser op kop weg tijdens de MXGP van Assen vorig jaar.
Interessant genoeg heeft dit geleid tot vragen over in hoe ver elke startplaats kan ‘gemanipuleerd’ worden. Teams beweren dat elke slot rooster kan variëren wat betreft de staat van de plaat: of hoe vuil, nat of vol de gaten zijn. Het 2018 FIM motorcross reglement beschrijft dat rijders ‘visueel’ hun startplek kunnen kiezen. Er wordt echter niks gezegd over drogen, een rubber leggen of andere handelingen die vergelijkbaar zijn met het prepareren van de startpositie vroeger!
Teammanagers kregen voor de start van het seizoen een mail met de bijkomende bepaling dat geen teamstaff op de metalen plaat wordt toegelaten. Het rooster is er alleen voor de motor. Momenteel wordt de startprocedure herbekeken rekening houdend met hoe druk het voor de start is aangezien ook VIPS en houders van bepaalde passen in de startzone aanwezig zijn. Dit zou kunnen betekenen dat het aantal teambegeleiders die met een rijder naar de start trekken zou beperkt worden. Wat dan weer een invloed kan hebben op de strategie van de bandenwissels.
Zijn alle startplaatsen echt precies hetzelfde?
Nieuwe materialen en strategieën hebben hun intrede gemaakt in de MXGP-routine voor de start terwijl het startsysteem voor de achterdemper net een slachtoffer lijkt te worden van het metalen startrooster. Dat startsysteem zorgt ervoor dat de demper is ingedrukt tot de motor over het hek stuitert. De holeshot launchcontrole voor de voorvork is echter nog steeds wijdverbreid.
“Vooraan staan we vrij laag met de motor omdat er zoveel grip is van de rooster, maar dat hangt uiteraard ook af van het weer en de staat van het startrooster,” onthult Gruebel. “Het varieert een beetje en het is moeilijk om te zeggen ‘dit is de perfecte setting voor de voorvork voor de start’. Persoonlijk geloof ik niet in het comprimeren van de achterschokbreker. We hebben het geprobeerd en we hebben geen enkel voordeel gezien. We halen de voorkant naar beneden om een eventuele wheelie te vermijden. Als je de motor achteraan lager brengt, moet je hem vooraan nog lager krijgen! Daar zijn grenzen aan. OK, het zwaartepunt komt zo weer lager te liggen, maar we vonden er geen voordeel aan en ik zie het steeds minder achter het starthek.”
Bandenwarmers? Ze zijn gemeengoed in de wegrace maar ook dat is geprobeerd. Hoewel een te hoge temperatuur van de band een negatieve invloed kan hebben doordat de mousse uitzet zijn een aantal MXGP rijders er achter gekomen dat iets warmer rubber helpt voor de optimale start vanop het metalen rooster. Ondertussen gaat de zoektocht naar de laatste procent verbetering onverminderd verder!
Tekst: Adam Wheeler
Foto’s: Ray Archer, Bavo Swijgers