Redacteur Danny Hermans schreef zich in voor de Marokko Adventure 2023 om eindelijk eens dat “Dakar-gevoel” te mogen ervaren. Hij heeft motorervaring zat als ex-motorcrosser maar tien dagen lang op een enduro met elke dag etappes van gemiddeld 270 km zijn heel andere koek. Volg 10 dagen lang zijn avonturen op een enduromotor doorheen het zuiden van Marokko.
Van Merzouga naar Boumaine Dades
Rond half acht in de ochtend brommen de eerste motoren op het binnenplein van het hotel om koers te zetten naar Boumaine Dades. Sommige groepen stuiven de gouden duinen in van de Erg Chebbi woestijn, dezelfde die ik gisteren mocht verkennen, met als inzet de hoogste duin zichtbaar vanaf het hotel. Omdat ik even tijd heb ga ik kijken hoe een eerste vijftal de hoge duinen zou verslinden.
Die mannen knalden met veel schwung van de ene duin naar de andere om enkele minuten later fier te staan zwaaien op de hoogste duin. Knap! Wij verlaten de bekende toren in Merzouga en vertrekken westwaarts met een mooie variatie van decors op het menu. Onderweg zien we vele zogenaamde “Camps” met toeristen die avontuurlijke tochten krijgen aangeboden op een kameel of een 4×4.
Vandaag vertrekken we vanaf het voormalige “ijkpunt” uit de Dakar rally.
Dikke keien
Onderweg schuiven gravelpaden onder onze wielen. Dikke keien zijn geen vrienden van onze velgen en het maakt dat er al vroeg in de ochtend een velg wordt kapotgereden. Een noodreparatie dringt zich op. Anderen nemen de tijd om te poseren met kamelen op de achtergrond of even te genieten van het geweldige uitzicht. De Marokkanen die zich verplaatsen op een scooter rijden zonder uitzondering op een “Docker”. Een Marokkaan met stielkennis wist ons te vertellen dat ze in China worden gemaakt. 380 euro op Alibaba.com!
Onderweg komen we een museum met fossielen en mineralen tegen. Naast de weg staan de geraamtes van twee dinosaurussen als eyecatcher. Marokko is bekend om zijn mineralen die worden gevonden in de ondergrond. Helaas worden er langs de weg vooral fake mineralen verkocht.
Ze hebben de vorm van een vuistgrote kei die doormidden is gebroken met aan de binnenkant felkleurige zogezegde mineralen. Ze blijken met de hand te zijn gemaakt en worden bewerkt met een laagje titanium of krijgen een chemische behandeling zodat het kleurenpalet intenser wordt. Land van herkomst: Polen!
Fake mineralen!
Rond de middag slaat onze voorrijder af naar een dorpje om de inwendige mens te versterken. We starten met een koffie en krijgen een kannetje water aangeboden uit een plastic busje dat voorheen door het leven leek te gaan als een bidonnetje ruitensproeiervloeistof. Ik hou me bij mijn koffie en laat het water over aan de anderen maar ook zij raken het niet aan. Even later komt onze truck luid toeterend voorbij en zwaait de chauffeur dat hij ook een kopje koffie nodig heeft.
De Todgha kloof
Eén van de hoogtepunten van deze etappe is zeker de Todgha-kloof ook wel eens Todra-Gorge genoemd. Die ligt in de buurt van de stad Tinghir en is erg spectaculair. Vooral de laatste 600 meter zijn adembenemend mooi. Je rijdt doorheen de kloof met af en toe loodrechte rotswanden met een hoogte van wel 300 meter. De toudgha-rivier stroomt er doorheen en zorgt voor de irrigatie van velden en tuinen dankzij waterkanalen.
Namiddag lagen er snelle paden op ons te wachten en hier en daar lagen dikke stenen in onze weg. Ook nu was de aardbeving van een maand geleden de oorzaak waardoor sommige groepen rechtsomkeer moesten maken. Die heren en dames zaten daarom erg lang op de motor en kwamen laat aan in Boumaine Dades.
Banden, velgen en tasjes
Het avondeten werd daarom wat later ingezet zodat onze afgepeigerde vrienden nog tijd kregen om de motoren klaar te zetten voor morgen. Vanavond waren het vooral banden en velgen die aandacht nodig hadden. Op zulke ritten rij je een noppenband erg snel naar de haaien, scherpe stenen liggen er genoeg in Marokko.
Een gouden tip is om zulke tochten aan te vatten met bib mousse binnenbanden. De volle schuimrubberen worst die in je buitenband zit kan niet lek. Zo houd je de groep niet op wanneer je een lekke band zou krijgen. Het zorgt ook voor gemoedsrust in de wetenschap dat je niet lek kan rijden.
Zelf ben ik vanavond eventjes zoet met de reparatie van een gereedschapstasje van een collega. Het tasje staat op het achterspatbord gemonteerd en is door het gerammel van de aanwezige spullen van binnenuit gescheurd. Ik ga aan de slag met ducktape en plak een industriële hoeveelheid tape aan de binnen- en buitenkant om het leven van de tas nog enkele dagen te rekken.
Meer dan een neus vol kan je hier niet hebben!
De zelfmoordgang
Na het avondeten trek in naar mijn kamer om mijn outfit klaar te leggen voor de dag nadien. Onderweg passeer ik een gang vol met crosslaarzen. De geur is niet te harden en ik probeer het hele traject te overbruggen zonder te ademen. Een collega motorrijder taxeert mijn vertrokken gezicht en tracht de pil te verzachten met de melding dat we deze indringende geur alleen van onze eigen laarzen kunnen verdragen. Heren motorrijders: in de handel zijn er sprays verkrijgbaar die je na je motorrit in je laarzen spuit.
Morgen: Van Boumaine Dades naar Ait-Ben-Haddou
Het vorige artikel over dit avontuur gemist? Dit is de link: https://nl.motocrossmag.be/index.php/2023/11/marokko-off-road-adventure-dag-6-van-zagora-naar-merzouga
Werkten mee aan ons Marokko Adventure Project:
- Bihr Onderdelen
- Smets Zeefdruk Stickerset GasGas
- Galfer Performance Brakes Remmen
- Dam Racing Onderdelen
- Dapa Design kledij